Emocje jako zasób strategiczny

Jeśli ktoś jeszcze nie zdawał sobie z tego sprawy, musi przyjąć do wiadomości, że emocje wielkich grup, a nawet tych całkiem małych, są zasobem strategicznym. Można je wykorzystywać jak broń i należy ich strzec, a także pielęgnować je oraz nie nadużywać. Należy też pilnować, by nie zostały podstępnie zagospodarowane przez wrogów.

Te kwestie intuicyjnie wyczuwa każdy, ale nie każdy wie co z tym zrobić. PiS kilka razy przerżną ten zasób w stylu bardzo widowiskowym, a wszystko po to, by ocalić pozycję ludzi, którzy w partii tej uważają się za osoby kluczowe. Lub takich panów, którym zdaje się, że rozgrywają coś na rynku komunikacji. Tak było po Smoleńsku na przykład. Nie ma jednak do czego wracać, albowiem od wczoraj wydaje się, że partia rządząca wreszcie zorientowała się czym są emocje narodu. I zaczyna je wykorzystywać z sensem. Fakt, że w bardzo wąskim zakresie, to znaczy wtedy kiedy dotyczą one symbolu przez wszystkich rozpoznawalnego czyli papieża Polaka. Można inaczej i można z emocji zrobić narzędzie politycznej walki, w słusznej sprawie, które będzie lepsze niż dywizja czołgów Abrams. No, ale dobre i to co robią teraz. Przyjęcie ustawy o obronie dobrego imienia Jana Pawła II, jest posunięciem koniecznym i ważnym. Jest także posunięciem strategicznym. Wyznaczona bowiem została granica, za którą opozycja się nie ruszy, a jeśli spróbuje to zrobić, ściągnie na siebie odium, którego zmyć ani usunąć się nie da. Ktoś, kto dalej będzie ujadał na papieża, znajdzie się w gronie istot nie mających wpływu na nic, stawiających się dobrowolnie na marginesie. I tak już zrobił Stefan Niesiołowski. Podobnie będzie z innymi. Wczorajsze, krótkie wystąpienie marszałek Witek  było bardzo dobrym ruchem. Nie ma to bowiem w Polszcze naszej jak postawić na czele jakiejś krucjaty niedużą, ale zdecydowaną na wszystko kobietę. Ponieważ opozycja przekroczyła już wszelkie granice i wielu jej polityków uznało siebie samych za mistrzów gry emocjami. Pora powiedzieć – sprawdzam.

To zdaje się Donald Tusk rzekł iż bez emocji nie można uprawiać skutecznej polityki. I to jest prawda, ale nie można używać emocji bez symboli. Kłopot opozycji polega na tym, że oni dobrowolnie wyrzekli się ważnych dla narodu symboli i teraz próbują tworzyć – na chybcika – nowe. One mają, według Tuska i innych, służyć stymulowaniu emocji Polaków, emocji które zostaną wykorzystane przeciwko samym Polakom. To jest trochę za dużo, jak na jedną partię, która traci poparcie. No i symboli nie da się wykreować ot tak, mając w dodatku złe intencje i uprawiając grę emocjami nieszczerze. Nikt przecież nie wierzy w to, że Tusk chce dobrze, nawet ci, co na niego głosują. Oni to czynią, albowiem nienawidzą Kaczyńskiego i tyle. Reszta ich nie obchodzi. Tak więc gra emocjami uprawiana przez opozycję ma sens o tyle, o ile dotyczy nienawiści wymierzonej w Kaczyńskiego. Z chwilą kiedy mija się z tym resentymentem przestaje być całkowicie zrozumiała dla wyborców KO.

Opozycja, ze wszystkimi swoimi odłamami, próbuje tworzyć coś w rodzaju nowej komunikacji, która posłuży im do rozpoznawania właściwych ludzi, a przede wszystkim do tego, by powiększać swoje szeregi przez kooptację. Używa to tego jakieś niesamowitej nowomowy, która jest zlepkiem żargonu akademickiego z gwarą knajacką. To ma być system komunikacji dla nowoczesnych i oświeconych Polaków, którzy trzymają się z dala od zabobonów. W istocie jest to kamień u szyi. Nawet jeśli to napiszemy wprost, oni i tak nie zrozumieją, i tak nie zrezygnują z tego co robią teraz, albowiem wydaje im się, że posiedli klucz od serc i sumień. Z emocjami traktowanymi jako zasób strategiczny sprawa ma się tak, że bardzo trudno się nimi manewruje. Jeśli się już raz podejmie jakieś decyzje i wdroży procedury, a także język  w jakim będą one realizowane, nie można tego zmienić od razu. Jest to cały proces, który w dodatku demaskuje intencje. Dlatego emocje powinny być traktowane przez państwowych strategów w sposób  szczególny. U nas odbywa się to inaczej i jest okazjonalne. To znaczy, jak obrażą papieża, dzieje się coś naprawdę dobrego i wielkiego. No, ale poza tym, żeby wymyślić sposób na zagospodarowanie emocji w mniejszych, ale także istotnych komunikacyjnie obszarach pomysłu nie ma. Są one bowiem traktowane jak teren wydzierżawiony osobom i grupom, które mają coś tam dłubać i emitować jakieś komunikaty.  Jak wygląda sprawa komunikacji, którą uprawia się wokół Kościoła wszyscy wiemy. Kościół jest jedyną instytucją na świecie, która udziela darmowych i ważnych certyfikatów uczciwości. Stąd tak wielu wokół niego oszustów, którzy próbują się wylansować sprzedając, nie tanio bynajmniej, podrabiane emocje związane z wiarą i tradycją. Mówię o ludziach, którzy prosto z kruchty idą do polityki lub na rynek wydawnictw, żeby się tam lansować. Jest takich bardzo wielu i oni w zasadzie są sprzymierzeńcami opozycji i tych, którzy Kościół chcą zniszczyć. To oni bowiem rozmieniają na drobne wszystko co istotne w przekazie jaki Kościół ma dla świata jest istotne.  Wszystko po to, by lansować się w bardzo nieistotnych i płytkich polemikach.

Nie o to chodzi. Wszystkie okoliczności wskazują już jasno, jak wygląda sytuacja na świecie, gdzie jest dobro, a gdzie zło, gdzie jest zagłada, a gdzie życie. I każdy kto próbuje polemizować z faktami sam jest sobie winien. Toczy się wojna, ma ona różne wymiary, a jednym z najważniejszych jest wymiar propagandowy. Głównym zaś celem wrogiej nam propagandy jest Kościół – taki, jaki jest – tu parafrazuję klasyka. I albo będziemy trzymać się takiego Kościoła, albo przyjdzie nam błądzić po manowcach i karmić się złudzeniami.

Tusk zawierał przymierzę z Rosją, taką jaka ona jest. I dziś widzimy jaka jest. Nie ma czego tu dodawać. Widzimy też, że ta Rosja oraz jej sprzymierzeńcy próbują Kościół w obecnym kształcie zniszczyć. I nie mówcie mi o pożytecznych idiotach, którzy czynią zło, albowiem są nieświadomi. Jeśli ktoś potrafi zainstalować się w sieci, zrobić jakąś popularność i emitować komunikaty zgodne z antykościelną polityką Moskwy, ten na pewno nie jest pożytecznym idiotą. Działa w określonym celu z pełną świadomością konsekwencji swoich słów i czynów.

Od wczoraj twitter ekscytuje się zdjęciami przedstawiającymi panie Wielgus i Diduszko, które zawiozły do Rzymu oszusta udającego osobę molestowaną przez księży. Człowieka tego papież Franciszek przepraszał i całował po rękach. I myśmy to wszystko spokojnie znieśli. Może to i lepiej, bo tamci weszli już w taką fazę obłędu i znaleźli się na takich bagnach, że powrotu raczej nie będzie. Obserwujmy więc spokojnie wypadki i cieszmy się, że partia rządząca wreszcie nawiązała sensowną komunikację z wyborcami. Oby trwało to dalej.

Jeszcze prośba mojego kolegi

Polski Związek Niewidomych Okręg Lubelski Koło w Rykach zwraca się z prośbą o wsparcie finansowe na rzecz Koła.

Polski Związek Niewidomych w Rykach zrzesza osoby niepełnosprawne z dysfunkcją narządu wzroku, które z racji swojego inwalidztwa często żyją w izolacji. Organizujemy szkolenia, wycieczki, spotkania, które integrują osoby niewidome i słabowidzące w celu ich społecznej integracji, wyrównywania szans w dostępie do informacji, edukacji, zatrudnienia i szeroko pojętej aktywności społecznej a także w celu ochrony ich praw obywatelskich.

Efektem spotkań są min. oddziaływania psychologiczne, przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu, akceptacja niepełnosprawności, które mają ogromne znaczenie w przypadku osób niewidomych.

Dzięki przyjaznej dłoni ludzi dobrej woli możliwa jest realizacja naszych celów i zamierzeń. W imieniu naszego stowarzyszenia oraz jego członków wyrażamy głęboką wdzięczność za ofiarowaną pomoc i życzliwość.

Jeśli nie masz innej możliwości – można nam pomóc w działaniu przeznaczając 1,5 % podatku na PZN w naszym powiecie.

Krajowy Rejestr Sądowy – nr KRS: 0000007330

z dopiskiem na cel: Koło w Rykach

Jeśli chcesz pomóc indywidualnie poniżej podajemy link do Polskiego Związku Niewidomych Okręg Lubelski i numeru konta:

https://pzn.lublin.pl/podziekowanie-specjalne/

także z dopiskiem na cel: Koło w Rykach