Król vs parlament i administracja vs sądy

Jeśli ktoś nie widzi podobieństwa, nie umiem mu pomóc. Zanim jednak przejdę do meritum chciałbym rzec słowo o targach w Kędzierzynie Koźlu. Oczywiście były słabe, czego powinienem się domyślić, ale chciałem zobaczyć jak to jest na imprezie darmowej organizowanej przez samorząd. Wniosek jest taki – chyba nie da się uniknąć błędów, które wcześniej popełniali wszyscy organizatorzy dużych targów. No więc były występy dzieci, a potem te dzieci chodziły szukając czegoś u wystawców. I powiem Wam, że dwie dziewczynki kupiły u mnie dwie książki – dawne „Dzieci peerelu” – w prezencie dla swoich mam. Później ktoś wpadł na pomysł, że dobrze będzie przyprowadzić na targi niepełnosprawnych intelektualnie z miejscowego ośrodka. Oni też do nas przyszli i głośno wołali – bocian, bocian – widząc okładkę książki prof. Tryjanowskiego. Był to bowiem jedyny obrazek, który z czymś im się kojarzył. Poznaliśmy pani Barbarę, która pisze o Annie Wazównie i może coś dla nas też napisze. Ja zaś chciałem podziękować z tego miejsca Panu Kazimierzowi, Panu Wojtkowi, Panu Jarkowi i Pani, która kupiła „Ludwika Świętego”. Dzięki nim bowiem ta impreza nie zakończyła się całkowitą katastrofą. Aha, no i tym dwóm dziewczynkom, których mamy miały na imię Karolina i Karina. I jeszcze jedna kwestia – okazało się, o czym nie miałem pojęcia, że w Kędzierzynie Koźlu jest technikum kształcące marynarzy floty śródlądowej. No i na rynku defilowała orkiestra szkolna w mundurach. Było super. Szkoda tylko, że oni potem wszyscy idą pracować na niemieckich barkach.

Teraz do rzeczy. Ukraina może się i obroni przed ruską napaścią, ale Polska w żaden sposób się nie obroni przed niemiecką i ruską dywersją, która działa tu pod przykrywką sądów. Ludzie bowiem popierają tego, kto ma siłę i potrafi ją stosować. Nie musi to być jawna przemoc, ale takie interpretowanie przepisów, by były korzystne. W tym momencie – nawet jeśli nic się nie wydarzy – samo ogłaszanie wyroków wbrew prawu i rozsądkowi stwarza alternatywną rzeczywistość, która – odpowiednio stymulowana – musi z czasem zamienić się w obowiązujące prawo. Użyję teraz ulubionego sformułowania Adama Michnika – to jest pełzający zamach stanu. I albo to zrozumiemy, albo będzie po nas. Może też być po nas, nawet jak to zrozumiemy.

Wczoraj zapadły dwa wyroki, nie ma sensu ich opisywać, każdy wie o co chodzi. Administracja nie przyjęła ich do wiadomości, jak można się zorientować, a media wrogie Polsce mówią i piszą o nich tak, jakby były obowiązującym prawem. Publiczność po naszej stronie śmieje się z tego. Być może słusznie, ale jasne jest, że kampania zakłamywania rzeczywistości będzie trwać do wyborów. I będzie coraz bardziej intensywna.

Nie wiem ile razy powtarzano w mediach, że gra idzie o wyborców niezdecydowanych. Niektórych z nich uda się przekonać programami socjalnymi, ale nie wszystkich. Wielu będzie nakłaniało ucha doniesieniom z TVN i czekało, aż padnie słowo, które ich ostatecznie przekona. Czyli będą czekali, aż ktoś – pardon – skradnie im serce. Odnoszę wrażenie, że nie będzie to jednak pan Poręba, wyznaczony przez PiS do prowadzenia kampanii wyborczej. Powiedział on bowiem wczoraj, że zwyciężymy, jeśli damy z siebie wszystko. Sądzę, że będzie inaczej. Co którzy dadzą z siebie wszystko, wyplują płuca i przegrają. Zwyciężą ci, którzy będą mieli lekki krok i kilka asów w rękawie. Na razie asy wyciągają tamci i nie ma doprawdy znaczenia, że są one znaczone. Ludzi bowiem to nic nie obchodzi. Zakwestionowano właśnie uprawnienia prezydenta, a on ogłosił orędzie, które ma skłonić tych kwestionujących jego uprawnienia do pełnej współpracy z rządem, dla dobra Polski, w dodatku w roku 2025. Nie wiemy co będzie w 2025 roku. Pewne jest to jedynie, że skończy się kadencja prezydenta. Potem zaś prezydent ogłosił, po raz kolejny, narodowe czytanie lektur. Tym razem będziemy czytać „Nad Niemnem”. Jak tak dalej pójdzie, w przyszłym roku będziemy wspólnie czytać „Księgi Jakubowe”, a to z tego względu, że prezydent chce być prezydentem wszystkich Polaków. Nie dostrzega jednak, że nie wszyscy Polacy chcą, by on był ich prezydentem. I skupia się na przemawianiu do tych akurat, którzy nie chcą go wcale. I to jest raczej zasmucające, a dla mnie jeszcze przy tym nieco infantylne.

Być może – powiadam – nic się nie stanie teraz, ale decyzje sądów są obliczone na długotrwały efekt propagandowy i należy je rozumieć jako demonstracje siły. Na tym tle prezydent demonstruje dobrotliwą słabość, a można było po prostu nic nie mówić, a na pewno nie od razu.

W mediach „nasi” eksperci wprost straszą rozbiorem. Tak mówi Saryusz-Wolski. Dziennikarze zaś, ci najbardziej zaufani, posiadający autorytet nie tylko wśród czytelników, ale także duchownych, tacy jak Lisicki na przykład, jawnie krytykują ustawę o badaniu rosyjskich wpływów. I wszyscy kiwają ze zrozumieniem głowami, bo to taki pluralizm. Każdy może się przecież wypowiedzieć. Prezydent zaś usiłuje coś w niej zmienić, w taki sposób, by nie można było ludzi współpracujących z wrogiem wsadzić do więzienia. Jak wobec tego partia rządząca zamierza przekonać do swojej skuteczności twardy elektorat? Przymusem, jak zwykle. Nie macie wyjścia – powie nam Poręba – pokazując swoje żałosne spoty reklamowe. Musicie na nas głosować, a my damy z siebie wszystko. Damy tak dużo, że po meczu smród w szatni będzie nie do zniesienia.

Powtórzę – decyzje dwóch sądów nie zostały podjęte po to, by wdrażać je w życie, ale są demonstracją siły i otwarciem nowego propagandowego frontu.

Tymczasem na naszym podwórku… Toyah powiedział mi wczoraj, że zakończył współpracę z portalem i.pl. Nie dość, że mu nie płacili, to jeszcze ingerowali w jego teksty, a jakiś gamoń, co nie potrafi napisać niczego poza wyrazem „ch….j” na ścianie śmietnika, a i to przez samo „h”, rzekł wręcz, że gdyby nie jego ingerencje teksty Toyaha byłby nie do czytania.

Widzimy więc wyraźnie, że piloci Boeingów zaczęli już grzać silniki w swoich maszynach i szykują się do naprawdę wspaniałego lotu. W TVP startuje już kolejny program wskazujący ile dezinformacji znajduje się w przestrzeni publicznej. Prowadzą je dziennikarze z największymi zasługami dla sprawy narodowej. Do czego są te programy? One mają dwie funkcje, a jedna wynika z drugiej – wskazują, że partia rządząca nie może nic zrobić, ani z sądami, ani z propagandą którą uprawia opozycja. Publicystyka zaś służy do tego, by za ewentualną porażkę zwalić odpowiedzialność na wyborców. W Washington Post zaś dwoje dziennikarzy w Polski pisze, że demokratyczne wybory to upadek demokracji, której nie ma w Polsce już od prawie dekady.  Dwie kadencje rządu, decyzja suwerena ujawniona przy urnach to jest brak demokracji. Aż strach pomyśleć, co w takim razie jest demokracją.

Jeśli ktoś nie rozumiem co tu się odjaniepawla, wyjaśniam – chodzi o zawłaszczenie pojęć kojarzonych z dobrem i porządkiem. Następnie o ich odwrócenie i używanie jako pałki w grze politycznej. Jak jest odpowiedź naszych? – Damy z siebie wszystko – to raz. Dwa – zdemaskujemy ich i pokażemy jacy są źli – do dwa. Zorganizujemy media społecznościowe, gdzie nasi najlepsi ludzi, ci co nie potrafią napisać „ch…j” na śmietniku wdrażać będą programy lojalnościowe. No i uruchomimy Albiclę, Mabenę i redaktora Rachonia. W mediach zaś toczyć się będą demokratyczne spory z Bosakiem, na dowód, że brak demokracji w Polsce to przecież kłamstwo.

Już mniej niż miesiąc pozostał do Targów Książki i Sztuki w Grodzisku Mazowieckim, edycja II. Zapraszam wszystkich, którzy się ze mną zgadzaj oraz tych, którzy się nie zgadzają, ale gotowi są milczeć przez całą imprezę dla dobra sprawy.

Wszystkim, którzy dorzucili się do naszej zrzutki na mieszkanie dla Saszy i Ani bardzo serdecznie dziękuję. Jeśli ktoś jeszcze zechce nam pomóc, będę wdzięczny.

https://zrzutka.pl/shxp6c?utm_medium=mail&utm_source=postmark&utm_campaign=payment_confirmation