Ludzie pokryci patyną

Nie wiem, co mi się stało, ale nie mogę przestać myśleć o książce pana Szewczaka i jej dystrybucji przez pocztę. Jest to tylko element pewnego zjawiska, które obserwujemy od dawna wszyscy. Można je nazwać patynowaniem ludzi. Środowiska będące u władzy, nie posiadają niczego – ja już naprawdę nie będę używał wyrazu charyzmat, obiecuję – co mogłoby je uwiarygodnić na dłuższy czas w oczach publiczności. Celowo nie piszę – wyborców. Publiczność traktuję władzę, jako element wymienny, a wybory, jako rozrywkę, raczej trzeciorzędną. Decyzje zaś w związku z nimi podejmuje, tak jak lekkomyślny młodzieniec podejmuje decyzję o ślubie – na podstawie widocznych, trzeciorzędowych cech płciowych partnerki. W przypadku polityków owymi cechami są pokryte sztuczną patyną: mądrość, wrodzona bystrość, a także polityczna przenikliwość. Wszystko to w przypadku polityków opozycji oparte jest na tak zwanych wartościach europejskich, a w przypadku polityków obozu patriotycznego – na tradycji lokalnej, z której – co za zdziwienie – wyłącza się Kościół, albowiem polska tradycja polityczna, to tradycja wielokulturowości. Obie te postawy mają element wspólny, który jest albo trochę ukrywany, albo trochę eksponowany, zależy ile komu brakuje poparcia. Tym elementem jest degradacja żywiołu lokalnego. Ona się odbywa na dwa sposoby – opozycja ma zamiar zdegradować lokalsów tak po prostu, a obóz patriotyczny przed degradacją, chce ich jeszcze w coś wrobić, a przedtem przebrać w jakieś idiotyczne ciuchy, przypominające rzekomo dawne, świetne czasy. Ja się posługuję tutaj pewnymi ogólnikami, ale wszyscy, mam nadzieję, rozumieją o co mi chodzi – o poziom serwowanej masom propagandy. Nie pierwszy już raz prominentny przedstawiciel obozu patriotycznego wskazał, że to sieć jest odpowiedzialna za wszelkie zło. Tym samym zmusił mnie do obrony Krystyny Jandy, której bronić wcale nie chciałem i przed zacytowaniem przez betacoola fragmentu książki Szewczaka, nawet o tym nie myślałem.

Sieć jest odpowiedzialna za zło i szerzący się idiotyzm, albowiem padają tu propozycje, które nigdy nie mogłyby się pojawić w tak zwanym realu (tak jakby sieć nie była realnością), albowiem w tymże realu obowiązuje kolejność dziobania. No, a jeśli tak, to tak zwani zwykli ludzie mogliby co najwyżej cieszyć się gdy jakiś ważny polityk, albo człowiek do polityki aspirujący ukradnie coś z ich dorobku i bełkotnie potem gdzieś publicznie. To wszystko.

W sieci tworzą się inne niż „w realu” hierarchie i one są niezależne tak bardzo, że mogą funkcjonować bez najmniejszego zainteresowania tym, co pisze i mówi Krystyna Janda. To się niestety nigdy nie uda hierarchiom tworzonym wokół publicystyki patriotycznej, co było dobrze widać w zalinkowanym tu nagraniu, w którym wystąpili panowie Pietrzak, Szewczak i Modzelewski, a także prof. Roszkowski. Nie może się udać, albowiem obydwa te obszary mają, opisaną wyżej część wspólną, a są nią uporczywe próby zdegradowania publiczności.

Czym to się może skończyć? Sieci nie zamkną, to pewne, tym pewniejsze im groźniejszy jest koronawirus. No, ale można zamknąć „real”, co dokonuje się na naszych oczach. Spodziewam się więc, że za chwilę, wszyscy publicyści zarówno z obozu władzy, jak i opozycji, będą się próbowali odnaleźć w sieci. Tam, gdzie króluje idiotokracja, przypomnę, gdyby komuś to gdzieś umknęło. I będą się domagać wśród tej idiotokracji, miejsca szczególnego, które im się należy za różne zasługi. Obejrzymy to już niebawem, bo nikt nie odwoła pandemii po świętach.

Wróćmy do patynowania władzy. Ono się odbywa dwutorowo. Z jednej strony władza demonstruje moc i siłę sprawczą, która ludowi przysparza samych korzyści. O tym możemy dowiedzieć się z każdego wydania wiadomości, a z drugiej zaś ludzie stanowiący zaplecze propagandowe władzy, albo za takich się uważający, płaczą, że zło świata tego sprzysięgło się przeciwko nim i nijak tych mądrych książek sprzedawać się nie da, jak tylko przez pocztę. A do tego jeszcze cała sprzedaż słowa drukowanego przenosi się do sieci i po księgarniach, które dobił koronawirus, za chwilę padną hurtownie. Co robić w takiej sytuacji? Z kimś trzeba się porozumieć. Nie ma wyjścia. Moment ten zbliża się wielkimi krokami i ja jestem szalenie ciekaw z kim władza obecna wejdzie w koalicję, bez której to koalicji nie może być mowy o dystrybucji patynowanej propagandy. O zwykłą bowiem propagandę zadba telewizja. Nie o to jednak chodzi władzy. A na pewno nie tylko o to. Poparcie fanów Zenka Martyniuka, nie dodaje nikomu koniecznego dla uzyskania dobrego samopoczucia splendoru. Potrzebny jest inny rodzaj poparcia, który mogą załatwić jedynie dystrybutorzy słowa pisanego. Kim będą, gdy okaże się, że sprzedaż podręczników i autorów nominowanych do nagrody Nike, nie utrzyma na powierzchni firmy Azymut? Nie mam pojęcia, może chodzi o Amazon? A może o coś jeszcze innego? Sprzedaż przez pocztę do chałupnictwo, niczym nie różniące się od tego, które ja tu uprawiam.

Gdybym miał określić to, nad czym się znęcam od dwóch czy trzech notek, powiedziałbym, że to jest strategia ekspansji przez obkurczanie. Za chwilę zabraknie sztucznej patyny, którą można się okleić i ważni prawicowi publicyści zaczną się owijać w folię śniadaniową. Żeby, skoro nie ma szans na pozyskanie atrybutu dostojeństwa, pobłyszczeć choć trochę. No, ale gdzie pobłyszczeć? W sieci, rzecz oczywista, w królestwie idiotokracji, którą trzeba zwalczać przyrodzoną mądrością.

Myślę, że nie ma najmniejszego sensu, by z tymi działaniami polemizować. Ja zaś czynię to tylko dlatego, że mam głowę zawaloną innymi, poważnymi projektami, które sobie wymyślam, też przez zarazę, i które muszę zrealizować do lata. Nie może być inaczej. Potem dopiero popatrzę jak wszyscy próbują mi ukraść kawałki mojej pracy, i za każdym razem, jak dojrzę taką próbę będę bez litości walił po łapach wielką, drewnianą linijką. Tak, jak to miało miejsce w naszej ukochanej szkole podstawowej.

Obiecuję, że jutro zmienię temat i napiszę o czymś innym, ale wierzcie mi, że jest mi trudno, bo nie chcę za wcześnie ujawniać rewelacji, które napłynęły tu do mnie dość szeroką falą.