Młotek w lewej dłoni czyli kocham pana, panie Owsiak

O tym, że młotek najlepiej trzyma się w lewej dłoni przekonaliśmy się wczoraj. „Prawicowy”, obojętnie co by to nie znaczyło, bloger, zmusił do rezygnacji Jurka Owsiaka. W tym samym czasie Kazimiera Szczuka otworzyła coś na kształt seminarium, które określa słowem „Holocaust zwierząt”. A może to nie jest seminarium, tylko taki wymyślony przez nią termin, a ona chce żebyśmy się nad tym tylko trochę zastanawiali, a termin ten w czasie naszych zamyśleń upowszechnili. Miła pani Kaziu, zanim przejdę do Matki Kurki, powiem pani w tajemnicy, że nie było i nie ma żadnego holocaustu zwierząt. Podobnie jak nie było holocaustu Ormian. Nie kapuje pani tego? Taka jest pani ciemna? Holocaust to określenie zagłady Narodu Wybranego. I tego się trzymajmy.
Dlaczego młotek i dlaczego lewa dłoń? Otóż dlatego, że „prawica”, która od lat prezentuje się przed naszymi oczami niczym pawi ogon, prawica liberalna, konserwatywna, narodowa i każda inna, służy właśnie temu, by dyscyplinować nim ludzi wybitnych, wielkich i dających nadzieję. Takich jak Jerzy Owsiak właśnie. Po to się prawicę hoduje i po to się szlifuje takie młotki jak Matka Kurka, żeby potem chwycić je w dłoń lewą i wymachiwać tak, żeby się Juras wystraszył. A to nie jest proste jak wiecie, bo on się niczego nie boi. Przy okazji uzyskać można jakże pożądany efekt kompromitacji, jeśli prawicowy młotek używa w niewłaściwych kontekstach słów takich jak holocaust na przykład, albo podobnych. A ten wręcz nazwał się „zawodowym antysemitą”. Teraz trzeba tylko, żeby go Szczuka wynajęła do poprowadzenia tego seminarium o holocauście dla zwierząt, a TVN dał transmisję na żywo. Potem zaś Gazownia będzie miała o czym pisać przez najbliższe pół roku, portale też swoje dorzucą i będzie zabawa. Jurasa się gdzieś tam przesunie na z góry upatrzone pozycje i da mu się jakiś inny bezpieczniejszy młotek do zabawy. Orkiestrą zajmie się zaś kto inny. Kto? To jest ważne pytanie, nie sądzę jednak, by zmiana na stanowisku głównego szamana, miała charaktery jakichś waśni personalnych. Nie sądzę też by miało to jakoś szczególnie ostry rys polityczny. Myślę, że Juras komuś przeszkadza ale przeszkadzanie to ma charakter biznesowy, po prostu są branże, które wiążą plany z WOŚP, a Owsiak stoi w poprzek tych planów. Można chyba zaryzykować twierdzenie, że może być ów atak na Jerzego związany z planami jakichś firm farmaceutycznych. Nie? Nie można? Jak myślicie?
O Owsiaku pisałem raz albo może dwa. Jego działalność uważam, za parapodatek narzucony nam przez jakiegoś pomysłowego gangstera, to jest, chciałem rzec ekonomistę. Nic więcej tam nie ma. Teraz zaś jestem przekonany, że zmiana na stanowisku szamana położy cały projekt. Nie będzie chleba z tej mąki jak się to dawniej mówiło. Są bowiem na tym świecie charyzmaty, które przytwierdzone zostają do ludzi na stałe, a próba ich oderwania dewastuje trwale całe, sygnowane nimi projekty. Można Owsiaka lubić albo nie lubić, ale jeśli ktoś myśli, że ugra coś na WOŚP usuwając Jurka to się przeliczy. No chyba, że za Jurka wstawią tam dziewczynę jakiegoś ważnego pana, co przebiera nóżkami, żeby robić karierę w telewizorze i taki to będzie sukces.
Z Owsiakiem było też tak, że na jego orkiestrę można było pieniędzy nie dawać. I to właśnie w tej imprezie było najfajniejsze. Jak myślicie w jakim kierunku ewoluować może masowa zbiórka pieniędzy, która przynosi takie zyski jak cyrk Jerzego? Moim zdaniem w kierunku przymusu bezpośredniego, albowiem nigdy nie jest tak dobrze, żeby nie mogło być lepiej.
Wracajmy do prawicy. Na przykładzie Matki Kurki i jego występów, nieustająco atrakcyjnych widzimy jak łatwo rozprawić się z ludźmi naiwnymi, którzy są na tyle prości, by angażować się emocjonalnie w różne polityczne, sygnowane słowem „prawica” projekty. Podstawia się barana na czele stada i wszystko idzie we wskazanym kierunku. Nie wierzycie? Popatrzcie ile entuzjazmu jest we wpisach dotyczących rezygnacji Owsiaka. Kochani, to nie jest Wasza sprawa i to nie są Wasze pieniądze. To są, jak mawiał Santino Corleone, sprawy między braćmi. Niech więc je bracia wyjaśnią między sobą, a my cieszmy się póki co, cieszmy się, że nie ma przymusu płacenia na WOŚP, w cenie podstawowych leków na przykład, bo jutro może być już inaczej, a wtedy może się zdarzyć, że na Plac Konstytucji wyjdzie wielka demonstracja emerytów i każdy z nich będzie, na znak protestu, przebrany za Owsiaka. I wiecie co się stanie wtedy? Juras wróci. Troszkę starszy, troszkę bardziej doświadczony, troszkę bardziej zmęczony, ale w oczach będzie miał ten błysk. I powie, że on się teraz dopiero rozprawi z tą całą antysemicką prawicą, co o holocaustach dla zwierząt pisze i zawodowymi antysemitami się mieni. I zwycięży, a o Matce Kurce nikt już wtedy pamiętał nie będzie.

Bardzo dziękuje wszystkim, którzy oddali swój głos na blog „Proszę pani” w konkursie Blog roku ogłoszonym przez Onet. Dzięki Waszym esemesom autorka bloga awansowała na 3 miejsce. Teraz o dalszych losach jej bloga zdecydują jurorzy.

Na naszej stronie www.coryllus.pl pojawił się już regulamin konkursu na komiks według „Baśni jak niedźwiedź”. No więc jest tak, mamy trzy kategorie: bitwy, kresy, święci. Do każdej kategorii przyporządkowane jest jedno opowiadanie i można sobie wybrać co się chce rysować. Czy bitwę pod Żyrzynem według opowiadania „Żyrzyn 1863”, czy historię księcia Romana Sanguszki według opowiadania „Baśń kresowa”, czy może historię św. Ignacego de Loyola według opowiadania „Trzydniowa spowiedź kochanka królowej”. Nagrody są niekiepskie, w każdej kategorii po trzy. Za pierwszą 5 tysięcy minus podatek, który w takich razach koniecznie trzeba odprowadzić, za drugą 3 tysiące minus tenże podatek, a za trzecią 2 tysiące minus wspomniany podatek. Myślę, że warto się pokusić, tym bardziej, że z autorami najlepszych prac chciałbym potem podpisać umowy na stworzenie całych albumów, według mojego scenariusza. Aha, jeszcze jedno: na konkurs nie rysujemy całej historii, ale jedynie od 4 do 6 plansz formatu A 4 w pionie. Szczegóły pojawią się niedługo na stroniewww.coryllus.pl w specjalnej zakładce „Konkurs”. Prace będzie można nadsyłać do 20 maja, a ogłoszenie wyników nastąpi 20 czerwca.
Ponieważ intensywnie zbieramy pieniądze na nagrody, które są dość poważne, umieściłem w sklepie kilka nowych tytułów, są to albumy z archiwalnymi zdjęciami, dość szczególne o tematyce raczej mało spopularyzowanej. Opisy znajdziecie przy zdjęciach okładek. Zysk z ich sprzedaży przeznaczamy w całości na nagrody konkursowe.

Na stronie www.coryllus.pl mamy nowe obrazy Agnieszki Słodkowskiej, ze słynnej już serii „japończyków” mamy też cztery portrety bohaterów naszego komiksu o bitwie pod Mohaczem. Można tam także kupić poradnik „100 smakołyków dla alergików” autorstwa Patrycji Wnorowskiej, żony naszego kolegi Juliusza. No i oczywiście inne książki i kwartalniki. Jeśli zaś ktoś nie lubi kupować przez internet może wybrać się do sklepu FOTO MAG przy stacji metra Stokłosy, do księgarni Tarabuk przy Browarnej 6 w Warszawie, albo do księgarni wojskowej w Łodzi przy Tuwima 33, lub do księgarni „Latarnik” w Częstochowie przy Łódzkiej 8. Nasze książki można także kupić w księgarni „Przy Agorze” mieszczącej się przy ulicy o tej samej nazwie pod numerem 11a.