O przestrzeniach zamkniętych raz jeszcze

Dzień zaczął się od wizyty w warsztacie samochodowym, ale już wszystko dobrze. W sobotę stałem w kolejce po wodę, w sklepie Żabka, przede mną stał jakiś facet nie wyglądający bynajmniej na milionera. Raczej na odwrót. Poprosił o dwie paczki cienkich, mentolowych papierosów. Nigdy nie zgadniecie ile za nie zapłacił. Byłem naprawdę zdziwiony – 31 złotych. Kurczę, myślę sobie, 31 złotych za dwie paczki cienkich mentoli? A ja się muszę tłumaczyć, że sprzedaję drogie książki, muszę to czynić poprzez maile i na targach, kiedy proponuję ludziom nowy tytuł, a oni dowiadując się jaka jest cena łapią się za głowę. No, ale może ci akurat nie palą mentolowych, może w ogóle nie palą i dlatego dziwi ich cena książek. Jeszcze gorzej jest z komiksami. Opowiadał mi Pan Waldemar, który był tu ostatnio, że ludzie nie rozumieją komiksów, mam na myśli nasze komiksy, a jeśli ktoś usłyszy, że przy przeglądaniu i czytaniu komiksu trzeba jeszcze się zastanowić, ucieka gdzie pieprz rośnie. To jest zupełnie fantastyczne spostrzeżenie, które skłania mnie do jeszcze jednej refleksji nad zagospodarowywaniem rynku literackiego. Jakby tego było mało, usłyszałem w radio fragment wywiadu z Markiem Krajewskim. To jest, nie wiem czy pamiętacie, człowiek niesłychanie wykształcony. Powiedział on, że porzuca kryminał i chciałby napisać wielką batalistyczną powieść o legionach rzymskich. Nie mam zdrowia do takich idiotów. Jak działa rynek literacki? Mechanizm jest prosty, za pomocą promocji tego czy innego autora wzbudza się koniunkturę, która aktywuje innych autorów, chcących dorównać temu pierwszemu. Czytelnicy reagują na to jak psy Pawłowa i chcą nowych książek, które będą napisane tak jak te wcześniejsze, tylko inaczej. Autor, którym tworzy się koniunkturę, przeznaczony jest do dystrybucji treści propagandowych, ale czytelnicy myślą, że do czego innego, do odkrywania prawdy o nich samych. To jest brednia, służąca manipulacji tłumem i niczemu więcej. Temu samemu służą nagrody i wyróżnienia literackie, a pomniejsi autorzy są usprawiedliwieniem i tłem dla tego jednego lub kilku, którzy wbijają w te zakute, czytelnicze łby, potrzebne twórcom propagandy schematy. Żeby sprawy miały się jak najbardziej wiarygodnie, potrzebna jest przestrzeń otwartego dialogu. Przestrzeń ta, to w istocie zagroda, do której zapędza się przeznaczone na rzeź barany. I one tam prowadza ze sobą dialog – beeee, meeee, beeee, meeee. Każdy kto był na wsi słyszał takie dialogi i wie jak to się kończy. Wydojeniem w najlepszym razie, strzyżeniem w tym trochę gorszym, a rzezią w najgorszym. Jeśli do tego dodamy akademię z jej katedrami literatury, obraz będzie kompletny – beee, meee, beee, meee i doktorat gotowy. Uczestnicy tego dialogu i uczestnicy gry rynkowej w życiu nie przyznają się w czym biorą udział, albowiem to ich całkowicie unieważni. Mogą za to próbować unieważniać innych. No, ale mogą to czynić tylko wtedy kiedy ktoś inny będzie na tyle nierozsądny, by wkroczyć w przestrzeń dialogu otwartego. Jeśli tego nie zrobimy, oni mogą nam, przepraszam za wyrażenie, skoczyć na warstat obiema nogami. Nie ma bowiem takiej siły, poza cenzurą totalną i policją polityczną, która mogłaby zakazać tworzenia przestrzeni zamkniętych, gdzie odbywa się rzeczywisty dialog na tematy istotne. Dialog, którego nie przerwie prowokator idiota domagający się dyskusji o uboju rytualnym, albo czymś podobnym. Dialog, który nie zjedzie po równi pochyłej na poziom rozważania problemu kto był lepszy – Piłsudski czy Dmowski.

Tworzenie takich przestrzeni, to w naszym przypadku konieczność, bo wtedy unikamy kontaktu z książkami Marka Krajewskiego i nie nabijamy kabzy organizatorom imprez, na których on bryluje wraz z innymi dystrybutorami twardej propagandy. Ja oczywiście, jak to już mówiłem, nie zejdę z targów, ale też nie pozostanę przy nich jedynie, bo nie lubię jak się ze mnie robi durnia. Jeżdżę tam już tyle lat i wszyscy dobrze wiedzą kim jestem, ale nikt póki co nie zaproponował mi ani wieczoru autorskiego, ani żadnego indywidualnego występu. Ja sam się o to prosił nie będę, albowiem przyciągam na targi wystarczająco dużo gości, żeby organizatorzy to zauważyli. Wiem, że zauważyli, bo czytam maile, które mi przysyłają. Nie mogę w nieskończoność bulić i patrzeć jak za te pieniądze lansuje się jakichś lamusów. W tym roku dla odmiany pojadę na targi do Łodzi. Mogę to ogłosić już dziś. One będę tydzień przed targami warszawskimi. Będę tam pierwszy raz, wiem, że targi mają raczej charakter lewicowy, ale co mnie to obchodzi. W Łodzi nie byłem dawno, a wiem, że mam tam czytelników, zresztą nie tylko tam, pod Łodzią także. Termin targów we Wrocławiu pokrywa się w tym roku z terminem targów w Warszawie. Tak więc Wrocław musi poczekać. Być może w przyszłym roku pojadę do Katowic, ale ze względu na fatalną promocję tej imprezy może się okazać, że nie warto.

Nie możemy liczyć na to, że pośrednik pobierający horrendalną prowizję za swoją usługę, czyli organizator targów, zapewni nam zadowalający kontakt z czytelnikiem. On tego nie zrobi, bo – po pierwsze – nie wie jak. Po drugie, nawet jeśliby wiedział, nie widziałby takiej potrzeby. Skoncentrowałby się na promocji propagandystów obecnych w mediach, bo tak jest wygodniej. Nie możemy wkraczać do tej „przestrzeni dialogu otwartego” jaką mają być targi w nic nie uzbrojeni, bo za chwilę, ku własnemu zdziwieniu, usłyszymy, że z naszych gardeł wydobywa się głos znany tu już wszystkim – beeee, meeee, beeee, meeee. Dlatego też wkroczymy tam, ze świadomością iż potrafimy sami zorganizować sprzedaż na innych zasadach. Pomogą nam w tym życzliwi ludzie i różne narzędzia. Julek z Jarkiem już robią nowy numer gazety i katalog, a Szymon czyta i sprawdza tłumaczenie książki hrabiego Emanuela Małyńskiego „Nowa Polska”. Będą też inne niespodzianki, o których teraz nie powiem ani słowa.

Ponieważ dwie paczki cienkich mentoli kosztują 31 zł, wstęp na spotkanie z autorem książki „Jak nakręcić bombę” Szymonem Modzelewskim oraz Rafałem Czerniakiem, redaktorem tej książki i autorem ilustracji, a także okładki, musi być trochę droższy. Nie wiem jeszcze dokładnie ile, bo właśnie jadę załatwiać salę i uzgadniać termin. I nie mówcie mi, że trochę więcej to jest drogo, a my powinniśmy występować za darmo, a książki sprzedawać jak cyganka wróżby – daj, panie, daj, powróżyć. Nie pozwolę sprowadzić się do tego poziomu, już prędzej wszystkich stąd przepędzę.

Podaję wszystkim mail, pod który kierować należy pytania dotyczące konferencji LUL

konferencja.lul@gmail.com

Jeśli ktoś chce dostać fakturę musi przesłać nam dane do niej teraz, nie w grudniu. Wszystkie informacje dotyczące pierwszej konferencji LUL – Latającego Uniwersytetu Leszczynowego są dostępne w specjalnej zakładce w panelu SN i po prawej stronie na portalu www.prawygordnyrog.pl