| © 2013 Baśń jak niedźwiedź – coryllus.pl | W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. | Suffusion theme by Sayontan Sinha |
tak trochę nie na temat, ale może …
w tomie I E.Wojniłłowicza na końcu książki jest zamieszczona uchwała Mińskiego Towarzystwa Rolniczego i są podpisy osób, które jednogłośnie przyjęły treść tego dokumentu. Pod uchwałą z 70 – ciu członków biorących udział w zebraniu, 54 figuruje na liście obecności. Zapewne część z nich to dalsi czy bliżsi krewni.
Z opowiadań mojej rodziny, można bez cienia błędu przyjąć, że przez to zamieszkiwanie od kilkuset lat tego terenu, ziemianie w większości byli z sobą spokrewnieni, byli dalekimi kuzynami, albo już i 10 wodą po kisielu, albo część po powstaniu styczniowym uciekła do Galicji i rodziny Księstwa Litewskiego przeprowadzały się do małopolski, tam stawali się członkami rodzin krakowskich itp. Po takich przeprowadzkach po powstaniowych tworzone były nowe linie pokrewieństwa, nowe miejsca zakotwiczenia nazwisk ziemian z Mińszczyzny, czy Wileńszczyzny . Jak to w życiu. Ale był to segment społeczny spleciony pokrewieństwem, historią i po obu wojnach światowych, wspólnym losem wygnania z ziemi gdzie mieszkali od stuleci.
Nadszedł bowiem czas postępu, czas kreowania nowego człowieka
Przepraszamy, zamieszczanie komentarzy jest chwilowo niemożliwe.