Profesor Nowak poparł język śląski!!! Koniec świata pani Popiołkowa!!!

Dostałem po kolei kilka listów, których autorzy informowali mnie, że prof. Nowak podpisał się pod listem otwartym Twardocha do prezydenta Andrzeja Dudy. Postanowiłem więc zabrać głos w tej sprawie, choć nie waży on nic i nie ma znaczenia. A nie, przepraszam…mamy przecież 25 maja konferencję organizowaną przez Piotra Naimskiego i Antoniego Macierewicza, na której prof. Nowak wygłosi wykład i to ja tutaj, a nie Twardoch w otwartych listach, zachęcam ludzi do uczestnictwa w tej konferencji. Więc może nie wszystko stracone. Może jednak nasz głoś coś ważny i ludzie, którzy czytają ten blog zastanowią się nad kilkoma poruszanymi tu kwestiami. Może jeszcze podkreślę, że do udziału w tej konferencji, która nosi tytuł „Czyja będzie Polska…i jaka ona będzie?”, nie zachęca też nikt z artystów podpisanych pod tym całym otwartym listem. To jest dość znamienne. Oto wyborcy i sympatycy organizatorów poświęcają swój czas na promocję ich konferencji i wielu zapewne weźmie w niej udział, ale jednak ludzie świata kultury, którzy sami siebie tak określają, są dla tych organizatorów ważniejsi. A potem jest płacz, że naród czegoś nie zrozumiał, albo do czegoś nie dorósł. I koniecznie należy zorganizować nową konferencję pod tytułem „Polakiem jestem i mam obowiązki polskie”.

Po co prof. Nowak w ogóle spoglądał w stronę listu Twardocha? Tego nie sposób odgadnąć. Każdy bowiem, kto ma więcej doświadczenia niż posłanka Jachira rozumie po co, i dla jakich projektów, organizowane są rankingi pisarzy i tak zwany rynek literacki. Pisaliśmy o tym sto razy, a o Twardochu to chyba z dwieście. I można w tym miejscu używać wobec tej sytuacji zwrotów takich jak „gra pozorów”, ale to już dawno nie opisuje istoty zjawiska. Pisarzy kreują organizacje pragnące mieć wpływ na umysły i wytrych do serc ludzi z aspiracjami. Ludzie poddają się temu łatwo, albowiem łakną jakiejkolwiek komunikacji wykraczającej poza standardowe – Łumułeś się? Łumułem….Wskazanie im tych deficytów niczego nie zmieni, tak wielki głód one wywołują. I jak łatwo się domyślić, są dobrze rozpoznane. Mogą też służyć jako narzędzie terroru, czyli coś co służy to tresury zwanej czasem „pogłębianiem dyskusji”. Deficyty te służą też do moderowania życia intelektualnego i budują hierarchię ważności tematów, którymi żyje 40 milionowy naród. Teraz najważniejszym tematem jest rzekomy etnos śląski, którego prominentni przedstawiciele i najbardziej aktywni działacze, przyjechali do Katowic za Gierka, albo jeszcze później, a miejscem ich urodzenia były miasta takie jak Przemyśl, Radzyń Podlaski, Garwolin i Przeworsk. Normalnie można by o tym jako śulnsko bojka szrajbnąć…Tako wicie, z humorem…Nikt się jednak nie kwapi, bo cała rzecz ma wymiar polityczny, a nie kulturowy i naród śląski oraz jego język to sprawy tak poważne jak pogrzeb wojewody Ziętka – co najmniej. Żeby to wskazać potrzebny jest pisarz śląski i cała rzesza polskich artystów, którzy z zatroskanie pochylą się nad kwestią ubogacenia kulturowego kraju poprzez ten cały język śląski.

Jak wszyscy wiedzą Twardoch nie pisze po śląsku. Najprawdopodobniej nie potrafi. No, a poza tym dlaczego miałby to robić? Kto to będzie czytał? Miałem wiernych czytelników na Śląsku, którzy przychodzili do mnie, żeby w swojej rodzimej mowie oznajmić mi, że w całym swoim pracowitym, górniczym życiu przeczytali dwie jedynie książki – „Króla szczurów” i „Dzieci peerelu” – oczywiście po polsku. Myślę, że żaden Ślązak nie byłby w stanie czytać niczego po śląsku, co ma więcej słów niż przerobiony na gwarę śląską wiersz Tuwima o panu Hilarym i okularach.

Każdy bowiem rozumie, że kultura, żeby zyskać znaczenie musi uaktywnić się poprzez wysoką rangę ludzi jej służących, w różnych dziedzinach życia. Pokażcie mi teraz jakiegoś innego poza Twardochem pisarza śląskiego, który pisze po śląsku i sprzedaje swoje książki? Bo jeśli język śląski ma istnieć tylko po to, żeby państwo polskie dopłacało do jego istnienia i przekazywało duże sumy pisarzom, nie potrafiącym tego docenić, a nie piszącym w języku śląskim, to szkoda czasu na ten język i tę rzekomą literaturę. Jeśli język śląski ma istnieć tylko dlatego, że prof. Nowak i jacyś aktorzy podpisali się pod listem otwartym Twardocha, to szkoda w ogóle patrzeć w ich stronę.

Cała ta afera, jak wszystkie antypolskie afery zmierza do tego, by obarczyć Polaków kosztami demontażu ich własnego państwa. Innych sensów to nie ma. Obecność zaś Twardocha w życiu publicznym, to wynik stymulowania deficytów najpierw czytelników, a potem urzędników odpowiedzialnych za finansowanie kultury, a może też wynik jakichś wymuszeń. Fakt, że polscy profesorowie traktują go serio jest jeszcze bardziej zadziwiający niż to, że historia dworu króla Zygmunta III napisana została przez Austriaka po niemiecku.

Polacy są więźniami własnych deficytów. Ja to już tłumaczyłem wiele razy – ludzie, jeśli przychodzi do Was ktoś i mówi tak, że serce wam rośnie, bo wszystkie wasze szajby prezentuje on na wyciągniętej ku wam dłoni, a do tego nie ma tam żadnych zaskoczeń ( to moment najistotniejszy, poczucie, że wszystko przewidzieliśmy), to uciekajcie czym prędzej. To jest zawodowy hipnotyzer, posiadacz certyfikatów błazeńskich wystawionych w Kleeve. Polacy jednak cieszą się, bo ktoś taki zwykle rzeknie na początku kilka ciepłych słów o nich i to jest koniec. Tyle wystarczy. Sto razy tłumaczyłem, że książka Twardocha o wikarym Trzasce to pretensjonalne gówno, ale odpowiedź zawsze była taka sama – wiesz, ja jednak uważam, że nie można jej tak do końca deprecjonować, bowiem pewne poruszane tam problemy…

Ten sposób zawsze działa, albowiem jesteśmy uwięzieni w bańce komunikacyjnej stworzonej przez niemieckie uniwersytety. I dopóki z tej bańki nie wyjdziemy, każdy, najgłupszy nawet diabełek, zamieszkujący pień przydrożnej wierzby, będzie nami rządził.

Teraz słowo o tym rzekomym ubogacaniu kulturowym poprzez język śląski. Tak, jak nadmieniłem – nie ma literatury śląskiej. Jest literatura polska pisana przez rzekomych Ślązaków, którzy realizują swoje aspiracje w Polsce, na szkodę Polski, a nie w Niemczech na chwałę Śląska. To jedna kwestia. Druga – narody nie ubogacają się poprzez to, że wyodrębniają z siebie inne niż narodowy języki. Bo o to chyba chodzi, czy się mylę? Język śląski wyodrębnił się z języka polskiego? Czy może z czeskiego, jak czasem pisali w GW? Bo jeśli z czeskiego, może Twardoch powinien wystąpić o dotacje w Pradze? Nie jest to dobry pomysł? Na pewno język śląski nie ma nic wspólnego z niemieckim. To jest dla wszystkich jasne. Dla Ślązaków bez wykształcenia, którzy wyemigrowali do Niemiec za chlebem, język niemiecki i niemiecka kultura, to obszar hermetycznie zamknięty. Żyją oni w enklawach, tak samo, jak żyli na Śląsku. Pomiędzy nimi a nowym Heimatem istnieje tylko więź ekonomiczna, a nie kulturowa. Większość z nich z resztą w ogóle nie rozumie takiego problemu. No, ale my tutaj rozumiemy. I dziwimy się, że w Niemczech nie toczy się żadna dyskusja o śląskości, choć mieszka tam tylu Ślązaków. Nie ma też pisarzy piszących po śląsku, choć byli i są pisarze tworzący w języku łużyckim. To dziwne. Może dlatego, że Niemcy, jako naród, kultura i państwo są dla obcych hermetycznie zamknięte. Jedyne zaś co udostępniają to aspiracyjne drabiny, po których wspinać się mogą specjaliści z różnych akademii, poznający niemiecki język, niemiecką filozofię, niemiecką muzykę i niemiecką literaturę. Wszyscy ci ludzie czynią to w dobrej wierze, albo są opłaceni. Ich misja zaś polega na tym, by celowo i świadomie, bądź też mimowolnie, poprzez własne deficyty, wskazywać na wyższość, wyjątkowość i co najistotniejsze – hermetyczny, trudny, głęboki i ważny w skali globalnej – charakter niemieckiej kultury i niemieckiego ducha. Polska próbuje robić to samo bez zrozumienia, że wpada w pułapkę, albowiem w Polsce geniuszami ducha ogłasza się Twardochów i tych co podpisali się pod jego listem otwartym czyli ludzi, którzy nawet nie rozumieją, że składają podpis pod dokumentem skazującym język polski na regionalizację w ramach wspólnej Europy i zrównujący ten język z gwarą śląską. Dlaczego oni to czynią? Bo im się zdaje, że przyszłe pokolenia będą aspirować do ich dokonań i stawiać ich sobie za wzór. Tak, szczególnie Szyca, który też ten list podpisał. Szkoda, że nie ma tam Karolaka, bo byłoby jeszcze zabawniej.

Na koniec najważniejsze – silna tradycja to tradycja hermetyczna, to samo dotyczy kultury. I Żydzi są tu przykładem wystarczającym za wszystkie inne. Silna tradycja to taka, która tworzy własne hierarchie i ekspanduje poprzez narzucanie ich innym. Żadna kokieteryjna błazenada nigdy nie będzie tradycją i nigdy nie będzie kulturą, choćby nie wiem ile zaklęć o wielkości, ubogaceniu i różnorodności nad nią wypowiedzieć, choćby nie wiem ilu szamanów biło w bębny i zapewniało, że ta droga jest właściwa.

A teraz zapraszam wszystkich na konferencję z udziałem prof. Nowaka. Zapisywać można się tylko do 20 maja.