Sataniści vs frajerzy czyli bój śmiertelny o język polski

Autorzy książek dzielą się w zasadzie na satanistów i frajerów. My należymy do tej drugiej grupy, a satanistów finansuje państwo. Zanim rozwinę ten wątek opiszę pewne zjawisko, którego być może nie dostrzegacie, a ja je widzę, bo klikam w fejsbukowe filmiki, które zmieniają się za każdym kliknięciem. Prócz obróbki metali w chińskich i indyjskich hutach, albo Wietnamczyków łowiących gigantyczne gurami na krewetkę w jakimś parszywym dole, pokazują tam czasem Wojciecha Manna i profesora Bralczyka. Tak normalnie, jak powiedziałem – Chińczyk, huta, dziwki z miasta Pattaya wystające na ulicach, Bralczyk, łowienie sumów, Wojciech Man. Kolejność jest przypadkowa, ale kanał ma dobrą oglądalność i jakoś trzeba było załatwić, żeby się Bralczyk z Manem tak znaleźli. O czym oni mówią? O upadku języka polskiego, jego degradacji i dewastacji, z której to język nasz już się nie podniesie. Szczególnie Man, który wygląda jak stara kobieta z półświatka, zawodzi w tych rejestrach bardzo głośno. Język psują oczywiście politycy nieodpowiedzialnych partii, którzy niszczą komunikację między ludźmi. Widziałem kilka razy Mana w akcji, w różnych programach telewizyjnych, i myślę, że jest to ostatni człowiek, który powinien zabierać głos w sprawie dewastacji języka i komunikacji. Tak nadętego buca bowiem, bez krzty empatii, nie było w mediach polskich od czasów Macieja Szczepańskiego, albo i dawniej. Bralczyk zaś tradycyjnie, pieprzy trzy po trzy i przyjmuje hołdy od studentek, które będą potem dręczyć uczniów, jak już te studia ukończą, zniechęcając ich na całe życie do języka polskiego.

Na tym samym kanale pokazują też inne filmy. Ja ich nie oglądam, ale czasem jeden czy drugi kliknę. To są kabarety i tak zwany stand up. Ani Man ani Bralczyk nie wspominają ani słowem o tym, że instytucje te, a są to już od dawna instytucje, dewastują język. A dewastują. W dodatku czynią to na polecenie jakiejś władzy. Nie wiemy jakiej, być może naszej, a być może jakiejś innej. Kabaret, co jest udowodnione ponad wszelką wątpliwość, podobnie jak poezja służy wzmocnieniu cenzury i ograniczeniu komunikacji władza – lud do form, które trzymają ten lud w ryzach. Służy też do transferowania propagandy. I to widać w każdym w zasadzie występie. Pisałem już o tym tyle razy, że nie chce mi się powtarzać. W kabarecie jednak próbują zachować jakieś pozory. Ja ich w zasadzie rozumiem, jeśli ktoś nie umie śpiewać, nie potrafi pokazać żadnej uczciwej sztuki, nawet w karty grać nie potrafi, a jedyną jego umiejętnością jest opowiadanie kawałów i pisanie białych wierszy, musi iść na służbę. Tam zaś powiedzą mu, że ma opowiadać na scenie żarty o księżach chodzących po kolędzie no i o dupie Maryni. To zresztą przychodzi samo, bo ludzie w masie z innych rzeczy się nie śmieją. Tak już po prostu jest. Rozumiem, że kabaret da się jeszcze jakoś obronić. Ale, że polski stand up nie niepokoi profesora Bralczyka i Wojciecha Mana, to się dziwię. To jest, przeniesiony na scenę, podrasowany nieco, monolog pijanego pod sklepem. Tak z grubsza. On się odwołuje do emocji i myśli, których normalny człowiek nie ma, ale mają je ludzie wychowani przez kabarety, emitowane nieprzerwanie już dwadzieścia pięć lat. Sprawdziłem – Michał Wójcik skończy w tym roku pięć dych. Stand up nie jest bowiem żadną sztuką, jest kolejnym etapem dewastacji języka i dewastacji komunikacji pomiędzy ludźmi w Polsce. Ja wiem, że można o tym zrobić numer kabaretowy i jeszcze mrugnąć do publiczności, że tak naprawdę, tak naprawdę, ale tak naprawdę serio…to liczy się tylko prof. Bralczyk i to co on powie w filmie wyemitowanym między łowieniem wielkich na noga jazgarzy i renowacją chłodnicy w ulicznym warsztacie w Bombaju. Myślę nawet, że wielu artystów kabaretowych zdaje sobie sprawę, w jakiej znajdują się pułapce. I widzą też, że nie ma z niej wyjścia. Stand up jest tańszy, bardziej agresywny, łatwiejszy w promocji, a do tego standuperem można pogardzać. On nic nie zrobi, nie będzie się odwoływał, nie będzie się rzucał jak wesz na grzebieniu, a taki kabareciarz, szczególnie jak coś zarobił, może się postawić i menedżerowi i sponsorowi.

Mamy więc pewien obszar kokieterii medialnej, który łatwo może zamienić się w obszar opresji. Władza, którą reprezentują artyści estradowi, każe nam się uśmiechać, teraz już z najgłupszych żartów i bluzgów, które składają się na polski stand up. Te występy spreparowane są w opozycji do kogoś, ale do końca nie wiadomo kim jest ten ktoś. Wyobraźmy sobie, że to jest jedno ramię takiego chińskiego wysięgnika, który zgarnia różne śmieci i wrzuca je do machiny przerabiającej je na drobno posiekany złom.

Drugim ramieniem są aktorzy zawodowi. Wczoraj Olgierd Łukaszewicz oznajmił, że już się zaszczepił pisowską szczepionką i teraz ludzie uważają go za zgniłą elitę. Tak powiedział – zgniłą elitę. Rozumiem więc, że świat artystów stoi w opozycji do jakiejś nie-elity, którą wskazują palcem Man z Bralczykiem. No, ale widzimy, że artyści stoją w kupie – Łukaszewicz, Janda, kabareciarze i stand up, który przeklina jak pluton ruskiego wojska pozbawiony gorzałki przez atakiem na bagnety. Ci ludzie reprezentują kulturę. Kto w takim razie jest barbarią? No chyba tacy frajerzy, jak my, czyli ten mityczny, chory z nienawiści internet. Z faktu, że teraz wszyscy jesteśmy w internecie, wymienione osoby nie wyciągają żadnych wniosków. Nie rozumieją, że ich pozycja została zrównana z pozycją krewetek zakładanych na haczyk przez wietnamskiego wędkarza. I moim zdaniem to dobrze.

O ile na estradzie zachowane są jeszcze jakieś pozory, których utrzymaniem zajmują się Man z Bralczykiem, o tyle w książkach żadnych granic nie ma. Oglądałem sobie wczoraj różne oferty i wnioski wyciągnąłem następujące: segmenty rynkowe to pułapka. One niczego nie sprzedają, a kolejni autorzy kryminałów służą tylko do konserwacji rur, przez które płynie ten cały propagandowy szlam. Są przepychaczami ułatwiającymi przepływ komunikatów zgniatających mózgi. Niektórzy działają w systemie finansowanym przez państwo, zwanym edukacją. Coś mnie wczoraj podkusiło i zajrzałem na allegro, żeby sprawdzić po ile chadzają teraz książki Szczygielskiego, partnera Tomasza Raczka, a być może już kogoś innego, bo ten świat zmienia się przecież bardzo dynamicznie. Cena jak cena, nie przekracza nigdy 30 zł za egzemplarz, czyli w tym lansowanym przez nich obłędzie, druk sprzedawany w tej cenie ma trafić do mas, w dodatku młodocianych. O wiele ciekawsze są okładki i tytuły. Sami sobie sprawdźcie. Szczygielski to deprawator i reprezentant taniego bardzo satanizmu, jego książki są lekturami szkolnymi, ale nikomu to nie spędza snu z powiek, bo chodzi przecież o dobrą zabawę. Mnie zmroził jeden tytuł – Tuczarnia motyli. Możecie mi nie wierzyć, albo wierzyć trochę, możecie uważać, że książki Szczygielskiego to świetna zabawa, ale ja i tak pozostanę przy swoim. To jest zaprzeczenie misji, którą rzekomo podejmuje nasze i każde inne państwo w Europie, to znaczy podnoszenia jakości komunikacji i wychowania nieletnich obywateli. To jest wyraz jakiegoś animalistycznego kultu, który Szczygielski sam sobie wymyślił, dostał nań gwarancje dystrybucyjne i teraz nie ma mowy, by jakiś urzędnik za to odpowiedział. Albowiem zwrócenie uwagi na ten szlam, będzie natychmiast okrzyknięte prześladowaniem mniejszości. Tak, tak wiem, jestem frajerem…to pewne, ale cyrografu nie podpiszę. Mowy nie ma.

Na koniec coś absolutnie ekstra – link do zeskanowanej rozmowy pomiędzy Żakowskim a Gadaczem. Obaj należą do zgniłej elity, obaj robią w kulturze, obaj załatwili sobie szczepionkę, a w tygodniku Polityka, demonstrują swoje widowiskowe bardzo wyrzuty sumienia i porównują całą sytuację do Auschwitz i holocaustu. Nie wiadomo co właściwie powiedzieć. Może tak – dla aktorów, profesorów i Żakowskiego szczepionek na pewno wystarczy. Z kabareciarzy to może dostanie to Górski, Wójciki i Kołaczkowska, jak się mocno pokręci. No, a stand up, mimo swoich niewątpliwych zasług dla szerzenia kultury języka polskiego, w całości pójdzie do Bakutilu.

https://www.facebook.com/photo?fbid=3756488644402460&set=pcb.3756488797735778