Wspólnota myśli i interesów, czyli o możliwej blokadzie akcji szlachetnych

Tekst dzisiejszy powstanie na szybko, albowiem muszę zaraz ruszać w trasę. Otworzyłem dziś sobie komputer, a tam ku mojemu nieopisanemu zdumieniu pojawiła się informacja, że Patryk Vega musiał przeprosić Misiewicza za to, że sparodiował go w filmie „Polityka”. Musiał wprost powiedzieć, że Rafał Królikowski zagrał postać, która z Misiewiczem nie ma nic wspólnego. Czy ja mam z tego jakąś satysfakcję? Żadnej. Nie mogę mieć albowiem Vega został rok wcześniej wyróżniony nagrodą Grzegorza Wielkiego, co w praktyce oznacza, że zaliczono go do twórców, którzy będą oddawali usługi propagandzie państwowej. I nie ma znaczenia co Vega zrobi, czy sportretuje Misiewicza, czy może kogoś innego, czy zostanie pozwany do sądu czy nie. W razie jakiejś niekontrolowanej obsuwy zmusi się go do przeprosin i tyle. Co było do okazania. Od razu zacząłem się zastanawiać czy tak jest ze wszystkimi „wybitnymi” artystami, których musimy oglądać w kinie i w telewizji. Zapewne tak, a to oznacza, że nikt już wśród lokalnych i globalnych manipulatorów nie wierzy w to, że mamy mózgi. Można to poznać choćby po tej akcji, którą swoim nazwiskiem firmuje metropolita łódzki. Zaproszono do niej Janusza Gajosa, fałszywego biskupa, który wyszydził hierarchię w filmie Smarzowskiego zatytułowanym „Kler”. To było całkiem niedawno, ale my mamy wrażenie, że fakt ów nie zaistniał. Gajos, w przeciwieństwie do Vegi, nie musiał przepraszać prymasa i hierarchów, za to, że zrobił z nich zdeprawowane szmaty. Oni dostali polecenie – tak sądzę – i zaangażowali go do akcji, której celem jest wychowanie rzeszy młodych, katolickich liderów, albowiem jest znany i rozpoznawalny. Podkreślę więc raz jeszcze – to jest pozwolenie na deprawację. I wyraźny sygnał, że można. Cóż my możemy zrobić w takiej sytuacji? Nie wiem jak Wy, ale ja nie potrafię udać, że tego nie widzę i nie potrafię pozostawić tych wypadków bez komentarza. Myślę ponadto, że jest to jedyna droga – głośne mówienie o tej patologii – do jej zatrzymania. Będzie to jednak dużo trudniejsze niż zablokowanie satanistycznych koncertów w kościołach, co parę lat temu udało się toyahowi. Tu bowiem w grę wchodzi akcja o charakterze międzynarodowym, a jej celem jest stworzenie dużej grupy tak zwanych liderów. Kim ci ludzie będą w rzeczywistości, wie tylko Pan Bóg i mam nadzieję, że on swoją mocą potrafił będzie powstrzymać ich w odpowiednim momencie. Nie mogę spokojnie słuchać o tym programie, którego efektem ma być powstanie milionowej rzeszy zmanipulowanych sprzedawców emocji. Nie mogę z tego względu, że Pan Jezus miał do dyspozycji tylko dwunastu ludzi, z których jeden w dodatku był zdrajcą. Wiem ponadto z całą pewnością, że ilość nie przechodzi płynnie w jakość, często nie przechodzi w tę jakość w ogóle. Powiem więcej – często jakość nie potrafi się manifestować w prostych sytuacjach, jakość potrafi się skompromitować w momentach bardzo jednoznacznych, gdzie w zasadzie miejsca na kompromitację nie ma i być nie powinno. A jednak zdarzają się takie sytuacje i wszyscy się potem zastanawiają – dlaczego? Wszak wszystko było dobrze przygotowane i zrobione jak należy? Widocznie nie było, widocznie przeoczono coś niesłychanie ważnego, bez czego manifestacja jakości nie mogła się udać. Pan Jezus dysponował dwunastoma pozornie przypadkowymi ludźmi, tak to ocenia wielu z nas, tak to oceniają niektórzy specjaliści od Biblii i historycy. Czy aby na pewno? Skąd wiadomo, że byli to ludzie przypadkowi? Bo nie znamy ich kwalifikacji, a te które są nam objawione uważamy za nie pasujące do sytuacji? Opowiem taką historię. Pracowałem kiedyś dla fantastycznego pisma „Kurier PKP”. Pewnego popołudnia wysłano mnie na wykład o elektryczności do Instytutu Rozwiązywania Podstawowych Problemów Techniki. Sala była pełna ludzi, wszyscy dysponowali wiedzą fachową. Prowadzący i towarzyszący mu profesor także nią dysponowali. Już, już miał się zacząć wykład, kiedy okazało się, że laptop się zepsuł. Tak po prostu, odmówił posłuszeństwa. I co? I koniec. Nie było na sali człowieka, który byłby w stanie usterkę naprawić. Instytut Rozwiązywania Podstawowych Problemów Techniki, dwóch profesorów na katedrze, same fachowce na sali i ja jeden głąb-humanista. Nie było nikogo, kto mógłby rozwiązać problem laptopa. Po jakichś piętnastu minutach urządzenie się zlitowało i postanowiło odnowić współpracę. No i jakoś się ten wykład odbył.

Po co ja to piszę? Po to, by uzmysłowić kilku osobom, że stoją nie naprzeciwko gromady głąbów, z której się wyodrębnili w wyniku procesu selekcji pozytywnej. Jest dokładnie na odwrót. Negatywna selekcja, którą prowadzą wszystkie hierarchiczne organizacje spowodowała ich wyniesienie, oni zaś, znając swoje deficyty i drżąc ze strachu w środku, próbują przekonać siebie nawzajem i jeden drugiego, że my, ludzie stojący naprzeciwko i patrzący im uważnie w oczy jesteśmy stadem bezmyślnych baranów. To nie jest prawda. Vega może oczywiście przeprosić Misiewicza, a Misiewicz może te przeprosiny przyjąć. Hierarchia może wyłożyć pieniądze na wzruszający film o św. Ojcu Pio, a w roli głównej obsadzić Gajosa. Może też potem spędzić na ten film do kina wszystkie okoliczne zgromadzenia zakonne – widziałem taką sytuację – ale to oznaczać będzie li tylko tyle, że korzysta z wypróbowanych wzorów komunistycznych. I nic więcej. Piszę to także po to, by uzmysłowić paru osobom, że mogą – całkiem niespodziewanie – znaleźć się w takiej sytuacji jak ci faceci z Instytutu Rozwiązywania Podstawowych Problemów Techniki. Mogą mieć wiedzę, trzymać w ręku wszystkie sznurki, mogą reprezentować potężne siły i mieć w talii same asy, a do tego kilka zapasowych w rękawach. I nagle zgaśnie jedna żarówka, ale wydarzy się coś drobnego, ale tak wymownego, że strach ich obleci.

Póki co oznajmiam – widzimy tego Gajosa, widzimy kogo grał i widzimy, że może zagrać wszystko. Nie uważamy, że jego rola w wychowaniu katolickiej młodzieży może przynieść coś dobrego. To już lepszy byłby Kutz. No, ale jego Pan Bóg zabrał gdzieś daleko, zanim hierarchowie zaczęli firmować swoimi nazwiskami i twarzami ten cały program.

Na dziś to tyle. Zapraszam do księgarni www.basnjakniedzwiedz.pl