Bajka imperialna czyli o różnicach między socjalizmem a kapitalizmem

Jak powiedział towarzysz Lenin – praktyka jest ostatecznym kryterium prawdy. Wielu ludzi próbowało zdobyć popularność w sieci montując ze strzępków przeszłych zdarzeń różne układy, a następnie przenosząc je w skali jeden do jednego w czasy współczesne. Wielu nadal tak czyni, nie bacząc na praktykę właśnie oraz negując fakt, że duch wieje kędy chce, a jeśli coś już jest do czegoś podobne, nawet bardzo, to należy przede wszystkim odkryć różnice pomiędzy obydwoma jakościami i się na nich skupić.

Wielu czyni odwrotnie demaskując siebie i swoje wcześniejsze chętki. Ujawniając przy tym istotny mechanizm budowania takich układów – przemożną chęć uwiedzenia tłumów dla jakiejś niejawnej idei. I tak oto lider Konfederacji, Krzysztof Bosak opublikował wczoraj twitt, w którym napisał, że tęskniący za I Rzeczpospolitą powinni sobie zdać sprawę, że jej ewentualna reaktywacja oznacza powrót do hierarchii feudalnej, systemu klasowego, braku osobistej wolności i braku mediów. Cytuję z pamięci, ale może ktoś umieści tu całość. Jak na jednego z szefów organizacji o nazwie Konfederacja Korony Polskiej, to dość odważnie, przyznam…Na to przy przyszedł jakiś „znafca” i rozwinął wizję następującą – I RP upadła albowiem zniszczyły ją aspiracje mniejszości. Próbowałem mu, żartem, coś wytłumaczył, ale mnie zablokował i odizolował się w tym swoim „znafstwie”. Czemu służą podobne projekcje wszyscy wiemy. Oto zestaw nieszczerych bardzo osób, interesujących się wyłącznie własną karierą i pieniędzmi, a także pracami zleconymi, które wykonują niektórzy z nich, postanowił kokietować publiczność opowieściami o powrocie do czasów I RP. No i mamić ich swoim rzekomym monarchizmem. O tego zresztą zaczęła się kariera posła Brauna, który publicznie i wielokrotnie mówił, iż wolałby być poddanym niż obywatelem. Dziś, kiedy mamy wojnę, a z jakichś czeluści dochodzą całkiem przedwczesne głosy, że może Polska i Ukraina coś tam kiedyś razem przedsięwezmą…Czołowy konfederata korony polskiej mówi, żeby lepiej tego nie robić, bo mediów tam nie będzie. To jest jeden z bardziej ekstrawaganckich występów jakie dane mi było oglądać…sami pewnie odniesiecie takie wrażenie i sami mi to przyznacie. Dziwi też niesłychana szybkość reakcji, wszak mamy wojnę, nie wiadomo jak się ona skończy, nie wiadomo jakie siły będą rządzić na Ukrainie po jej zakończeniu, a Konfa już wie, że lepiej nie patrzeć w przeszłość. Ja uważam, że wręcz przeciwnie, należy tam patrzeć, ale nie należy traktować jej dosłownie. Wszak dziś Węgry stoją po stronie Moskwy, a w czasach wojny z Chmielnickim stały po stronie Kozaków, z których część popierała Moskwę, przeciwko Polsce. No, ale ja nie o tym.

Napisałem kiedyś, że najstraszniejszą organizacją, której nie można w zasadzie pokonać jest kompania z większościowym udziałem korony. To jest prawda. Przykłady można mnożyć. No więc proszę voila – mamy w Polsce już dwie kompanie z większościowym udziałem korony – Orlen i Holding Spożywczy. – Ktoś zawoła, że to socjalizm państwowy! Na przykład wszyscy przemądrzy członkowie Konfederacji Korony Polskiej, popierający Agrounię, mogliby tak zawołać i pewnie takich wrzasków jeszcze się doczekamy. No, cóż ja mogę powiedzieć – wyjaśnijcie Anglikom, że to jest socjalizm. Zwrócę teraz uwagę jak głębokie w porównaniu z innymi jest takie ustawienie sprawy i jak dużo nadziej daje. Pozostańmy, czego dawno nie było, w lekkich oparach politycznego cynizmu. Patrzymy na takiego Putina i słuchamy co on mówi, a mówi tak – trzeba nie mieć rozumu, by chcieć wrócić do komunizmu, ale trzeba nie mieć serca, by za nim nie tęsknić. To mnie, przyznam, ścięło z nóg, bo nie pomyślałem nawet, że Władymir Władymirowicz może reprezentować niżej ustrukturyzowaną formację umysłową niż Bosak i jego znafcy. Wczoraj w dzienniku pokazali jednego mądrego Chińczyka, jak przemawiał z trybuny. Z charakterystycznym, przebiegłym, azjatyckim uśmiechem powiedział, że NATO jako relikt zimnej wojny powinno zostać zlikwidowane. Łał, naprawdę? I mielibyśmy już tylko czekać, a aż Putin oraz Chińczycy stwierdzą, że nie tylko warto powrócić do komunizmu, nie tylko jest to mądre, ale także trzeba go twórczo zmodyfikować, likwidując na początek narody oddzielające Rosję od Niemiec.

Powiem tak – ci durnie myślą, że my nie myślimy. I będą się w tym utwierdzać, albowiem nie mają innego wyjścia. Musieliby przyznać, że doktryna, którą budowali przez ostatnie 30 lat jest do niczego i należy ją zmienić. Tego jednak nie można zrobić, jak się jest członkiem tak hierarchicznej organizacji jak te, które rządzą Rosją i Chinami. Można więc tylko brnąć w coraz większe kłamstwa. Każdy kto będzie popierał te struktury będzie się demaskował w ten sam sposób – brnąc w coraz większe kłamstwa. Jest taki serial na Netflixie Breaking Bad – Brnąc w bagna. Można tę metaforę zastosować dla licznych organizacji politycznych czynny w Polsce. Ci ludzie nie zmienią płyty, albowiem misja na to nie pozwala, będą za to wypisywać dyrdymały podobne do tych, które umieszcza na twitterze Bosak.

Wracajmy do naszych kompanii. Socjalizm od kapitalizmu tym się różni w sposób istotny, że socjalizm okrada swoich i jest ekspozyturą sił przybyłych z daleka. Kapitalizm zaś wykorzystuje obcych dla dobra akcjonariuszy. Czas jest taki, że nasze kompanie nie mogą działać przeciwko nam, w przeciwieństwie do niektórych partii politycznych. Muszą wyjść ze swoją ofertą za granicę. I wychodzą. Ktoś powie, że przesadzam, bo nasza doktryna jest słaba i nie mamy korony. Nie mamy, ale mamy państwo i różne głębokie tradycje, które po odkurzeniu możemy zastosować w praktyce politycznej dnia codziennego. Polska, wbrew opiniom durniów, nigdy nie była imperium kolonialnym, albowiem nigdy nie było w niej spółek z większościowym udziałem państwa, jak w Wielkiej Brytanii. Teraz mamy takie organizacje. Co się w związku z tym stanie? Oj, panie, okradno nas i wykorzystajo, zacznie zaraz zawodzić jakiś zwolennik Bosaka, ich troska o obywatela jest bowiem oszukana. No cóż…nie miejmy złudzeń, ale ufajmy Bogu. Ktoś mnie ostatnio zagaił na okoliczność jednej z moich ulubionych szajb, czyli polityki pruskiej. Dość dokładnie została ona opisana w ostatnim Nawigatorze. Polityka Prus, polegała na tym, że urzędnicy państwowi zostali de facto, bez ogłaszania tego wprost uwłaszczeni na mieniu państwowym. To oczywiście miało pewne patologiczne formy, ale administracja zawsze przekształca się w jakiś rodzaj patologii, nie można tego zmienić systemowo, trzeba to zmieniać poprzez edukację pojedynczych urzędników. Tego w Prusach nie było. Było jednak prawo, które działało na tyle sprawnie i było na tyle konsekwentne i surowe, by kraj nie został rozkradziony. Przeciwnie, rósł on w siłę, a ludzie nie żyli może na jakimś oszałamiającym poziomie, ale nie klepali biedy. Mam na myśli wiek XIX.

Stan faktyczny na dziś w Polsce jest taki – mamy dwie kompanie z większościowym udziałem państwa, które chcą ekspandować za granicę i umożliwiają jakimś ludziom bogacenie i kariery. Mamy także – na razie torpedowane przez Niemców – próby zreformowania prawa, które muszą być przeprowadzone. Podkreślam – muszą, byśmy w ogóle zaczęli snuć jakieś wizje inne niż Polska jako przedsionek Rosji lub przedsionek Niemiec.