O wspólnocie

Wspólnota języka i kultury jest ważna, albowiem bez niej nie można sprzedać nic poza produktami najpierwszej potrzeby. W istocie nic poza wódką, albowiem nawet jeśli sprzedajemy ser, to ma on w pakiecie dołączoną jakąś legendę, związaną z pochodzeniem czy technologią produkcji, a to już wskazuje, że istnieje wspólnota troszcząca się o takie sprawy. No i ona porządkuje rynek, albo poszczególne jego części. Wspólnota jest hierarchiczna, a hierarchie w niej funkcjonujące są czymś uświęcone. To znaczy robią wrażenie, albo z powodu majątku, który posiadają, albo z powodu zasług, których ich członkowie dokonali, a jeśli nie oni sami, to ich przodkowie. Wreszcie hierarchie mogą być uświęcone gorliwym uczestnictwem w życiu religijnym. Miejscem gdzie przekonuje się młodych ludzi do istotnego znaczenia wspólnoty jest uniwersytet. Napisałem – uniwersytet? Chyba się ożarłem blekotu. Wszyscy dobrze wiedzą, że to o czym mówi się na uniwersytecie nie ma ani jednego punktu stycznego z tym, co dzieje się poza uniwersytetem, nawet jeśli weźmiemy pod uwagę wydział prawa. Jest jeszcze gorzej – to o czym uczą na uniwersytecie jest wrogie wspólnocie i jej prosperity, albowiem uniwersytet, który był najpierw instytucją kościelną, potem heretycką, potem państwową, stał się wreszcie rozsadnikiem agentury. Nie zdejmując przy tym żadnych wcześniejszych dekoracji. Czyli ludzie wierzą szczerze, że jest to wspólnota uczących i uczonych, w sensie tych, którzy się uczą . To jest jawne kłamstwo, a poznajemy to po zachowaniach niektórych tak zwanych „naukowców” oraz ludzi, którzy próbują robić na innych wrażenie aluzjami do swojego wykształcenia. To się często zdarza wśród polityków, a najlepszym przykładem jest tu Janusz Palikot, który u początków swojej kariery opowiadał, że jest filozofem, dziś zaś ma problemy w związku z tym, że oskarżono go o reklamę alkoholu, ponoć nielegalną. To jest dla naszych rozważań ważny przykład, albowiem Janusz Palikot jest tym politykiem, czy też byłym politykiem, który postawił sobie za cel zdewastowanie wspólnotowych hierarchii. Jest też żywym przykładem słuszności naszych tutaj rozważań – zaczynał do filozofii kończy na gorzałce. Są pewnie inne przykłady, jeszcze bardziej jaskrawe, zachowań osób związanych z uniwersytetem lub podkreślających swoją przynależność do wspólnoty uczących i uczonych, ale Janusza Palikota widać najwyraźniej. On się po prostu o to bardzo stara.

Czy wobec postaw takich jak ta reprezentowana przez Janusza Palikota, tak zwany obóz patriotyczny rozumie jak istotne dla wszystkich jest pojęcie wspólnoty kulturowej i jej praktyczne funkcjonowanie tu i teraz? Można rzec, że bardzo się starają, albo rozumieją niewiele. Okoliczności zaś im i nam nie sprzyjają. Żeby bowiem uratować wspólnotę potrzebne są działania drastyczne. Na te jednak nie ma przyzwolenia, bądź jak mówią niektórzy – klimatu. I ja tu nie mówię o tym, że trzeba wystawić gilotynę na trotuar i wpakować do niej Palikota. Co to, to nie. Niech sobie pan Janusz żyje w dobrym zdrowiu.

Nawet pobieżnie zorientowany w historii amator publicystyki politycznej wie dobrze, że krajem, w którym anty wspólnotowe działania karane były najsrożej była Francja. Ktoś powie, że nie, bo Anglia. Moi mili, w Anglii nikt nawet nie pomyślał, że można prowadzić jakieś działania anty wspólnotowe, a jak pomyślał, to natychmiast popełniał z tego powodu samobójstwo. Ktoś może wspomnieć o piątce z Cambridge, okay, ale to jest wyjątek potwierdzający regułę.

Weźmy takich Francuzów. Oni w ogóle nie rozumieją o czym my do nich gadamy, ale wiedzą, jak zareagować kiedy ktoś próbuje dokonać zamachu na wspólnotę. I to widać dziś na ulicach. Jak naucza nas Paris, przeciętny Francuz nie ma pojęcia o niczym, a nawet więcej – on tego pojęcia mieć nie chce, albowiem do niczego mu to nie jest potrzebne. Ma jedynie reagować we właściwych momentach. I to się do tej pory sprawdzało. I myślę, że sprawdzi się jeszcze nie raz.

W Polsce mamy coś zupełnie odwrotnego – wszyscy podkreślają wagę wykształcenia, po czy negują całkowicie fakt, że spośród tych rzekomo wykształconych rekrutują się ludzie, których szczerym zamiarem jest zdewastowanie wspólnoty. Dzielą się oni na dwie kategorie – cyników i idiotów. Ci pierwsi doskonale rozumieją dlaczego dostali się do tak zwanej intelektualnej elity, a ci drudzy wierzą, że grupa ta realizuje rzeczywiście cele deklarowane. To znaczy, na przykład, chce, żeby w Polsce było czyste powietrze. System ten, w czasie schyłkowej komuny znacznie udoskonalono, albowiem wśród intelektualnej elity, która dewastuje wspólnotę, znaleźli się ludzie zupełnie bez żadnego wykształcenia. Tacy jak Hołdys. Im ten brak matury wcale nie przeszkadza, albowiem mają oni niezawodną intuicję, która podpowiada im co jest dobre, a co złe.

Wróćmy jednak do „naszych”. Czy oni rozumieją wagę wspólnoty? Tak jak napisałem – starają się. Nic jednak z tego nie wychodzi, albowiem za każdym razem kiedy próbują cokolwiek zrozumieć potykają się o sznurówki własnych ambicji. Zybertowicz toczy komiczną walkę o tytuł profesora, którego to tytułu odmawiają mu ludzie akceptujący Hołdysa. I nie ma w tym nic dziwnego. Jacek Kurski, obecnie znany specjalista od finansów, lansuje Zenka, albowiem to uważa za działania konsolidujące wspólnotę. TVP zaś puszcza serial o prostytutkach, zupełnie jak za komuny. Wtedy też takie seriale latały, a ich wymowa i funkcja maskowana była historią kryminalną, a takie opowieści nie mogą obejść się bez demonicznej kobiety, która sypia z każdym, kto ma pieniądze. Wtedy jednak w serialach lansowano propaństwowe postawy milicjantów przeciwstawiając je antypaństwowym postawom kobiet upadłych i ich pasterzy. Dziś kobiety upadłe są pasem transmisyjnym „między danymi a nowymi laty”. I nie wiadomo doprawdy co w tej sytuacji powiedzieć. Najłatwiej stwierdzić, że hierarchia w naszej wspólnocie jest całkowicie zaburzona. Ludzie zaś uważający się za poważnych w ogóle kwestionują potrzebę jej istnienia. Oni, awansując na jakieś posady, stanowiska, czy też pełniąc funkcje para-kapłańskie, przede wszystkim dystansują się od wspólnoty. Uważają, że są jak ci alfonsi w serialu na podstawie prozy Holewińskiego, którzy mają pilnować czeredy niesfornych dziwek. A w razie czego wysłać część z nich gdzieś za ocean. I to mimo deklaracji ze strony polityków zmienia się bardzo powoli. A pozwolenia na wystawienie gilotyny na trotuar wciąż nie ma. Ono może jednak zostać wydane, ale w chwili kiedy znaczącą przewagę zyskają wrogowie wspólnoty, którzy zdegradują ją, a następnie zamienią w coś innego. To coś innego może nawet nie za bardzo różnić się od jakości obserwowanych dzisiaj, bo Zenek na pewno zostanie na swoim miejscu. Krew z trotuaru się zmyje, a czyste powietrze, którym się zachłyśniemy załatwi resztę. Jak ktoś będzie miał jakieś anse, zawsze może kupić sobie flaszkę od pana Janusza i w ten sposób ukoić smutki. Profesorowie zaś z uniwersytetu będą się mogli ścigać z Holewińskim w zawodach polegających na pisaniu scenariuszy do seriali historycznych opartych na faktach. I wreszcie wszystko zajaśnieje prawdziwym blaskiem. To oczywiście żart. Miejmy nadzieję, że tak się nie stanie. Życzę wszystkim miłej majówki i przypominam, iż wskutek anty wspólnotowych działań luminarzy kultury muszę zbierać pieniądze, żeby wydać ważną książkę

https://zrzutka.pl/d29kmh?utm_medium=mail&utm_source=postmark&utm_campaign=payment_notification

Z tego samego powodu ogłosiłem specjalną promocją na majowy weekend

Od dłuższego czasu bowiem trwa promocja na wiele naszych produktów. Chciałbym ją wreszcie zakończyć, bo ile można sprzedawać tanio dobre, grube książki w twardych oprawach. Wstrzymam się tym jednak do siódmego maja. Czyli do końca przedłużonej majówki. Postanowiłem też, że dołożę do tej promocji dwie obniżki ekstra, ale też tylko do końca majówki. Poniżej linki do nich

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/basn-jak-niedzwiedz-tom-ii-wielki-powrot/

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/pieniadz-i-przewrot-cen-w-xvi-i-xvii-wieku-w-polsce/