Latający cyrk coryllusa czyli izba wytrzeźwień emocjonalnych

Wojna obnażyła postawy, w mojej ocenie, niesamowite. Nie będę się powtarzał, ale chcę wspomnieć tylko o dwóch kwestiach. Są w Polsce nadal ludzie, którzy obawiają się co będzie, jeśli Ukraina nas zaatakuje. I nie są to ruscy trolle, ale osoby ze sformatowanym mózgiem, które przez dekady całe pielęgnowały w sobie poczucie wyższości, zwykle kulturalnej, nad Ukraińcami. Taki przypadków jest masa i nie zmieniła tego wojna. Nie zmieniła tego też ostentacyjna pobożność wielu takich osób i przywiązanie do Kościoła i jego tradycji. To wręcz nie ma żadnego znaczenia, chodzi bowiem o rzecz najważniejszą – o hierarchię przeżyć emocjonalnych. Żeby to wyleczyć potrzebna jest interwencja Pana Boga, bo człowiek nie da rady.

Wojna obnażyła też straszliwe deficyty intelektualne wśród ludzi, zdawać by się mogło, przytomnych i rozumiejących co się dookoła dzieje. Okazało się bowiem, że mój tekst pod tytułem Czy popieranie polityki polskiego rządu wobec Ukrainy to zdrada narodu  został przez wielu ludzi potraktowany dosłownie. W dodatku wywołał emocje podobne do tych, z którymi zasypia późny wnuk dziadka, opowiadającego historie wołyńskie, czyli chęć odwetu niemal. Jeśli dzieją się takie rzeczy, to znaczy, że wielu z nas nie ma żadnej ochrony przed dezinformacją, prostymi oszustwami, wymuszeniami emocjonalnymi i innymi sposobami szantażu. Wystarczy tylko, że ktoś im zaproponuje przyłączenie się do jakiejś słusznej sprawy.

Ilość kierowanych do mnie przez fejsa i e-mail próśb o wyjaśnienie jak to jest z tą wojną, ale tak naprawdę, czy czasem jednak Rosja nie ma racji, bo została przecież wciągnięta do wojny przez USA, przekroczyła wszelkie dopuszczalne granice. Lata całe obłąkańczych prac w sieci polegających na wskazywaniu ludziom różnych tajemniczych tropów, prowadzących do ukrytych prawd przynosi teraz owoce. Komunikacja zaczyna opierać się o coś, co można by nazwać schematem postaw – jeśli nosiłeś maseczkę to jesteś banderowcem. Ewentualnie – jeśli nie nosiłeś maseczki to jesteś ruskim trollem. Ja nie nosiłem. I się nie zaszczepiłem. Praca nad formatowaniem metod przekazu, które – zastosowane w praktyce doprowadzą do szeregu tragedii – trwa. Wielu z Państwa wydaje się, że tak nie jest i domagacie się ode mnie, bym dopuścił tu do jakiejś dyskusji na tematy wymienione wyżej. Nie zrobię tego z oczywistych powodów. Każda taka dyskusja oznacza występy trolli i prowadzi ona tylko do stymulacji różnych niepięknych emocji, które ludzie noszą w sercach i nie wiedzą co z nimi zrobić. Nikt ich tutaj nie będzie wyładowywał. Jeśli ktoś ma jakich problem z emocjami, niech się upije na własne ryzyko i rachunek. SN na czas wojny zamienia się w izbę emocjonalnych wytrzeźwień.  Jeśli zaś komuś brakuje balansu równowagi w ocenie uczestników wojny, niech idzie na jakieś rosyjskie strony i tam się wywnętrza.

Nie mogę niestety zawiesić działalności firmy na czas wojny i czekać co się stanie. Nie mogę też liczyć na to, że sprzedaż sieciowa utrzyma się na zadowalającym i pozwalającym nam przeżyć poziomie. Zaplanowałem na ten rok dwie konferencje i nie zmienię tego planu z powodu Putina, zwłaszcza, że trzeba zapłacić zaliczki. Okoliczności zmuszają mnie także do zmiany polityki targowej. Jestem całkowicie przekonany, że jeśli odbędą się w tym roku jakieś imprezy targowe ludzie, którzy je systematycznie dewastowali swoją obecnością i treściami, a mam na myśli targi Wydawców Katolickich i Targi Książek Historycznych pod zamkiem, pojawią się tam znowu. Jeśli imprezy się odbędą – podkreślam – bo nie jest to pewne. Niestety nie mogę czekać na decyzje w tej kwestii, muszę zaplanować coś samodzielnie. Nie chcę już w tych imprezach uczestniczyć. Powodów jest kilka, wymienię je po kolei. Od wielu lat oferta targowa nie zmienia się, a organizatorzy nie potrafią zainteresować książkami innych klientów niż ci, którzy pojawiaj się tam stale. Wiem, bo jestem tam co roku i doskonale się już z wieloma osobami zaznajomiłem. Targi stały się terenem, na którym prezentuje się cała sieciowa szuria deprawująca młodzież i unieważniająca książkę jako produkt. Targi przestały służyć autorom i wydawcom, a zaczęły służyć propagandzie.

Zmieniamy więc całą politykę targową, co nie będzie bynajmniej łatwe. Prowadzone są w moim imieniu negocjacje dotyczące imprezy, która miałaby się odbyć w maju, ale nic jeszcze nie jest pewne. W czerwcu jest konferencja w Wąsowie, a w lipcu mamy zarezerwowany termin na targi w Grodzisku Mazowieckim. Próbowałem zarezerwować jeszcze jedno miejsce, nie mogę zdradzić gdzie, ale bardzo dyskretnie mi odmówiono, stawiając zaporową cenę. Ponoć dlatego, że kierownik placówki zajrzał na nasz blog i coś tam przeczytał o covidzie. Nie wiem czy tak rzeczywiście było, ale należy przypuszczać iż ludzie, którzy tu zaglądają ulegają pewnemu złudzeniu. Są przekonani, że w sieci znajdują się wyłącznie treści przez nich zrozumiałe, które oni w dodatku potrafią właściwie ocenić. I to jest dramat prawdziwy. Na początku sierpnia będzie niewielka impreza targowa we Wrocławiu, w bardzo pięknym i dyskretnym miejscu. Na razie nie powiem gdzie, żeby „życzliwi” nie zaczęli bombardować tego miejsca donosami, skargami i groźbami administracyjnymi, bo i tak się może zdarzyć. W wrześniu będziemy mieli kolejną konferencję. W październiku zaś – rozmowy zaczniemy prowadzić od poniedziałku – chcę zrobić niewielką imprezę w Poznaniu. I na tym zakończyć sezon. Nie ma najmniejszego sensu jeździć w sezonie jesienno-zimowym na jakieś targi, po to tylko, żeby zobaczyć tam występy Olszańskiego albo posła Brauna. Odstawiane w imię wolności i przeciwko reżimom rzecz jasna. Niestety wielu wydawcom nie mającym pojęcia o promocji zdaje się, że uczestnicząc w takich wygłupach pomagają w sprzedaży. To jest nieprawda. Ja ich jednak do tego nie przekonam i nie będę nawet próbował. Przeciwnie, muszę się od takich ludzi i ich przekonań oderwać i poszerzyć swój rynek. A do tego zrobić to mimo wojny i obłąkania przeplatanego dezinformacją, które wylewa się z sieci. Muszę to zrobić także mimo tego, że są ludzie, którzy otwarcie i po cichu będą chcieli te imprezy sabotować. Prowadzę cały czas rozmowy z różnymi wydawcami i nie zamierzam dopraszać nikogo poza nimi na te mini-targi. Nie przypominam sobie bowiem, by ktoś – poza Piotrkiem Szeligowskim –sam z siebie, nie zadając dodatkowych pytań o to, co myślę na ten czy inny temat, zaprosił mnie w miejsce gdzie się zarabia pieniądze. Nie mam więc żadnych zobowiązań, ani też sentymentów.

Nie mogę powiedzieć, że postanowiłem w tym roku żyć normalnie mimo wojny, bo wcześniej niczego na taką skalę nie planowałem. Nie będzie to więc normalny rok. Postanowiłem za to nie ulegać psychozie. I Państwu także to doradzam. Otwarcie też mówię, że jeśli ktoś chce ze mną polemizować na temat Ukrainy i zasadności pomocy jaką Polska oferuje uchodźcom, a także oceny polityki Rosji wobec tego kraju, niech nie przyjeżdża na żadną z tych imprez. Tak naprawdę będzie lepiej. Ja po staremu nie będę nikogo do niczego zachęcał. Po staremu będę tu wyłącznie wszystkich do siebie i moich projektów zrażał, a do tego nie zamierzam za nic przepraszać.