Do czego Niemcom potrzebny jest chaos?

Wiele się tu mówi o europejskim superpaństwie. Nie słyszałem jednak jeszcze, żeby ktoś mówił o sposobach utrzymania tego superpaństwa i praworządności w nim obowiązującej. Przecież przed powstaniem tego tworu, najważniejszym problemem jest: co zrobić z milionami uchodźców, którzy nie zamierzają przestrzegać prawa i porządku europejskiego? Sugestia moja jest więc taka, że żadnego super państwa nie będzie, a próby wywołania przez polityków niemieckich chaosu, w zasadzie wszędzie, służą czemuś innemu. Można się łatwo domyślić czemu analizując wcześniejsze metody postępowania tychże polityków. Skoro nie udało się rządzić za pomocą ruskiego gazu sprzedawanego podległym Berlinowi krajom, to trzeba te kraje pogrążyć w chaosie, ściągnąć im na głowę ruską agenturę, która sterować będzie z ukrycia „nastrojami społecznymi” czyli decydować kogo i gdzie czarni pobiją lub komu podpalą dom. A także doprowadzić do odebrania Polsce ziem zachodnich. Za wielkim hasłami bowiem kryją się zwykle bardzo proste i w większości ponure pragnienia. Wielkie i rzekomo szlachetne cele służą zaś załatwianiu interesów, których nie można nazwać po imieniu, bo nie ma na to powszechnej zgody. Należy więc doprowadzić do sytuacji, w której zgoda ta zostanie wymuszona.

Nie łudźmy się więc, że relokowani do Polski migranci będą się zachowywać tak, jak w Niemczech. Oni się będą zachowywać stokroć gorzej. A wszystko po to by znaleźć pretekst do interwencji służb i armii niemieckiej na Śląsku i na Pomorzu. I niech mi tu nikt nie mówi, że służby niemieckie są ślepe, a armia słaba. Jak przyjdzie pora armia się wzmocni, a służby założoną noktowizory produkcji chińskiej.

Jestem przekonany, że cały dzisiejszy przekaz, jaki emituje KO i jego zwolennicy służy dokładnie temu, by te intencje ukryć. Kłopot jest taki, że ludziom żyjącym we względnym bezpieczeństwie, a do takich się dziś zaliczamy, trudno wyjaśnić, co się dzieje naprawdę i jakie są uwarunkowania historyczne. Najważniejszym bowiem problemem naszym jest to, że każdy dziś ucieka od formuł takich, jak „uwarunkowania historyczne” i chce się wreszcie od nich uwolnić. To się nie uda, ale przekaz propagandowy lewicy zasadza się na założeniu, że właśnie to przede wszystkim powinno się udać, albowiem wtedy będziemy naprawdę wolni. Lewicowa wolność bowiem, to zwolnienie z myślenia. Reglamentowana tępota możemy rzec i będziemy blisko prawdy. I to właśnie sprzedaje nam w określonych godzinach, w dodatku na kartki Tusk i reszta. Cała ta kampania jest zestawem sloganów zastępczych nie mających znaczenia. Liczy się tylko to, by za ich pomocą ukryć przekaz istotny, czyli to nad czym rzeczywiście chcą panować Niemcy i jakimi metodami będą swoje panowanie utwierdzać.

Widzimy jakimi – zaczęło się od przekabacenia oligarchów ukraińskich i prezydenta Zełenskiego. Polski Internet od razu napełnił się rozważnymi wypowiedziami na temat tego, by oddzielać politykę ukraińską od mieszkających w naszym kraju uchodźców. To piękna i szlachetna formuła, ale nie ma ona wcale znaczenia, albowiem to nie uchodźcy i mieszkańcy Ukrainy decydują, ale właśnie ci, którzy dali się omamić Niemcom. Nie ma też mowy o tym, by istniała jakaś dłuższa polsko-ukraińska współpraca, albowiem deficyty elit ukraińskich to uniemożliwią. Cały zestaw propagandowych kłamstw dotyczących prawdziwej wolności i prawdziwego dobrobytu zostanie tam przyjęty z entuzjazmem. Ludzie ci bowiem nie rozumieją co to jest polityka długofalowa. Czy nasze elity to rozumieją? Też chyba nie. Obecnie formułowana doktryna państwa opiera się na założeniu następującym – utrzymać stan posiadania w obecnych granicach i wpłynąć na zmianę polityki UE. Czy kraj nasz dysponuje odpowiednim budżetem, by takie rewelacje przeprowadzić? A jeśli nie, to jaką i dla kogo ma ofertę? Chodzi o ofertę, która skłoni któregoś z sąsiadów do prowadzenia wspólnej polityki w ramach lub przeciwko UE, w zależności, jak będzie się rozwijać sytuacja. Ukraina odpadła. Niemcy kupili ją za czapkę śliwek i dwa machy. Innych sąsiadów podobnego kalibru nie mamy. Patrząc na tych mniejszych widzimy, że sytuacja jest bardzo dynamiczna, ale chyba nie przez wszystkich zrozumiała. Ruska agentura wygrała właśnie wybory na Słowacji. Jak to wpłynie na budowę Via Carpatia każdy może się domyślić. Każdy też wie, jak to wpłynie na ruch migrantów – wręcz znakomicie. Niemcy już oburzają się, że wprowadziliśmy kontrolę na granicy ze Słowacją, choć wprowadzili ją także na naszej granicy. Nie ma to jednak znaczenia albowiem obowiązują słowa klasyka – kłamcie, kłamcie, zawsze coś z tego zostanie. I tak się właśnie zachowuje Tusk i cała reszta. Jeszcze trochę ponad tydzień do wyborów, a nie można wykluczyć, że na kolejnym wiecu Tusk wystąpi w stroju powstańca styczniowego i zaśpiewa – hej chłopcy wraz, nad nami orzeł biały…!

Ktoś powie – mamy podpisane umowy z USA i GB. Super, ale nie wiemy co będzie jeśli PiS nie zdobędzie większości konstytucyjnej. Pozory muszą być zachowane, a to oznacza, że kraje te złożą ofertę Tuskowi. Taka jest polityka. Jaką? Nie wiadomo jeszcze. Może to być propozycja nie do odrzucenia, jednak dla PiS nie będzie to już miało żadnego znaczenia.

Cały problem sprowadza się dziś do tego, jak walczyć z nasilającym się, propagandowym kłamstwem? Jak już wielokrotnie pisałem nie przekonuje mnie metoda stosowana przez polskie media. Uważam, że jest wręcz skandaliczna. Do studia zaprasza się kłamców, po to, żeby ich zdemaskować. Przy czym oni sobie nic z tej demaskacji nie robią i oskarżają rząd o winy niepopełnione. Przekaz ten idzie w świat i trafia w wielu miejscach na podatny grunt. Poza tym utwierdza macherów od propagandy w przekonaniu, że dobrze czynią, albowiem produkując kłamliwe formaty mają darmowy kolportaż. Są przy tym przekonani, że im bardziej kłamliwy będzie ten kolportaż tym lepiej na tym wyjdą. I mają rację. O tym jak wiele zyskają przekonamy się już niebawem. I nie mówcie mi, że ustawa obliguje media do zapraszania tych łgarzy. Można tego nie czynić. Wtedy oni, chcąc nie chcąc, musieliby pozywać TVP, a potem w tym studio jojczyć jak źle zostali potraktowani. Nie mieliby wyjścia. Korzyść byłaby podwójna – ograniczono by kolportaż kłamstw i uczyniono z opozycji aspirujących wieśniaków, co w trwodze przed panem dziedzicem miętoszą czapkę w rękach. I to byłby znakomity propagandowy efekt. Tak niestety się nie stało i wszyscy widzą, że kłamstwo to siła. Problem tylko w tym, jak ją wymierzyć i czy starczy tej siły na zablokowanie reform PiS. O tym będą nadchodzące wybory. W sile tego kłamstwa manifestuje się też siła Niemiec. Jeśli PiS nie osiągnie zadowalającego wyniku, moc ta powiększy się i będzie dokładnie o tyle większa o ile słabszy jest PiS. To zaś przybliży politykę niemiecką od sukcesu, czyli do destabilizacji Europy i oderwania ziem zachodnich od Polski. Jak wiemy w polityce nie ma przyjaciół. Kiedy więc wynik wyborów nie będzie zadowalający, Włosi i Hiszpanie otrzymają od Niemców propozycję nie do odrzucenia – uwolnienia się od problemu migrantów kosztem Polski. Bo o Polskę w tym całym zamieszaniu chodzi. Nie o jakieś europejskie dyrdymały, praworządność, multi-kulti czy demokrację.

Jestem dobrej myśli, ale mam też obawy, że metoda stosowana przez media rządowe, sprowadzająca się w istocie do darmowej promocji kłamstw opozycji w zgodzie z ustawą, nie zemści się na nas wszystkich.