Genua jako symbol czyli co to jest kompromitacja polityczna

Starsi pamiętają, a dla młodszych może to być pewnym zaskoczeniem – nie można się skompromitować współpracując z komunistami. Tylko nam biednym frajerom tak się zdaje, albowiem żyjemy projekcjami wyświetlanymi w bardzo prowincjonalnym kinie. I nawet kiedy jasno widzimy, że żadna dekomunizacja przejść w naszym kraju nie może, łudzimy się, że to tylko chwilowe.

Kiedy człowiek zagłębi się w historię Włoch, przed i po II wojnie światowej przestaje się dziwić takim rzeczom. Choć dalej nie jest w stanie zrozumieć, jak to możliwe, że w dwie dekady po jakichś, mocno hipotetycznych wydarzeniach, rozegranych na zapleczu sceny politycznej, degraduje się trwale, polityków prawicy. A o tym możemy przeczytać w wiki, pod hasłem Operacja Gladio. Andreotti i Cossiga, musieli publicznie przyznać się do tego, że tolerowali podwójną strukturę wywiadu, wziąć na siebie odpowiedzialność za zamachy, które organizował „nie wiadomo kto”, a potem podać się do dymisji. Opisy zaś tych zdarzeń, z którymi mamy do czynienia w sieci spreparowane są tak, jakby to oficerowie włoskiego wywiadu byli gestapowcami, a prezydenci USA nowymi wcielaniami Hitlera.

Mnie to, na przykład, dziwi. Podobnie jak dziwi mnie, że wszystko co podejrzane i dwuznaczne rozpoczynało się w Genui i jej okolicach. Tam schwytano pod koniec wojny amerykańskiego poetę nazwiskiem Ezra Pound, w mojej ocenie ciężko zaburzonego wariata, albo osobę powiązaną ze służbami i wysłaną do Italii celowo, żeby robić jakiś podkład pod przyszłe wydarzenia. Przyszli protektorzy organizacji faszystowskich w Italii, Amerykanie, trzymali tego Ezrę przez 25 dni w otwartej klatce, tak żeby każdy mógł popatrzeć sobie na zdrajcę, albo rzucić w niego zgniłym pomidorem. A czym ten człowiek zawinił? No, udzielał głosu faszystowskim rozgłośniom i tam wypowiadał się niepochlebnie na temat Żydów. Kiedy go z klatki wypuszczono, trafił do wariatkowa, a potem pogodził się z Żydami i pożywszy jeszcze lat parę, grzecznie odłożył łyżkę.

Pan Mussolini został zlikwidowany przez komunistów, a wiki pisze, że CIA utworzyła tajną strukturę, po to, by nie dopuścić ich do władzy. No, ja myślę, że jeśli CIA tworzy tajną strukturę, żeby nie dopuścić kogoś do władzy, to o dopuszczaniu nie może być już mowy. Można mówić tylko o zaniedbaniach organizacji, która od dawna ma władzę i rządzi krajem półjawnie. Jeśli Amerykanie nie chcą kogoś dopuścić do władzy, to nie organizują struktur tajnych, bo po co? Takie struktury tworzy się, kiedy przeciwnik ma już władzę.

Ujawnienie operacji Gladio  to jest komedia prawdziwa. Do demaskacji doszło na początku lat dziewięćdziesiątych kiedy to sędzia Felice Casson (ur. W 1953), grzebiąc w materiałach  śledztwa z roku 1972, dotyczącego zamachu, w którym zginęło 3 karabinierów, doszukał się, że materiał wybuchowy użyty w akcji, pochodził z zasobów wojskowych, przekazanych niejawnej organizacji. I to – jak pisze wiki – stało się podstawą do afery, która wyprowadziła na ulicę tłumy lewicowo zorientowanych Włochów, oburzonych, że trzydzieści lat wcześniej przepadła rzadka bardzo okazja zbudowania w ich kraju obozu pracy, zarządzanego zdalnie z Moskwy. Ja to może powtórzę, bo nie wierzę w to co tam piszą. Oto urodzony w 1953 roku prawnik, w cztery dekady po swoich narodzinach i w dwie po wydarzeniu, w sprawie którego prowadzi dochodzenie, odkrywa, pewne nieprawidłowości. Dotyczą one materiału wybuchowego pozyskanego nielegalnie z koszar, który zniszczył samochód i zabił trzech karabinierów. Jak mniemam zachowały się tylko resztki tego materiału, ale to wystarczyło, by przeprowadzić śledztwo po dwudziestu latach. Winnych schwytano i okazało się, że są oni powiązani z organizacjami neofaszystowskimi. Kieruje zaś nimi Gladio, które zostało stworzone na wypadek komunistycznej okupacji Włoch. To niezwykłe. Tajna organizacja, oczekująca na najgorsze i dobrze uzbrojona, wręcza paczkę z C4 grupce świrów, którzy wysadzają w powietrze samochód i zabijają policjantów. Główny sprawca przyznał się do winy i odsiaduje dziś wyrok dożywocia.

Wiki podaje, że organizacja Gladio istniała od lat pięćdziesiątych. No, ale zamachy w Italii rozpoczęły się dopiero w końcu lat sześćdziesiątych. To oznacza, że przez półtorej dekady, Gladio siedziało cicho, a jego członkowie byli dobrze zakonspirowani. W końcu lat sześćdziesiątych, kiedy to prężnie rozwija się radziecki program kosmiczny, a Gagarin ląduje gdzieś w kazachskim stepie, faszyści organizują zamach, którego celem jest bank rolny w Mediolanie. Ginie 17 osób. Odpowiedź komunistów jest znacząca. W Genui, co nie jest bez znaczenia, powstaje Organizacja 22 października. Jej szefem jest pan Rossi, mający wszystkie cechy zająca wypuszczonego w pole, dla zbadania, które psy puszczą się za nim kłusem. Wiki pisze, że zamierzenia pana Rossiego i jego kolegów były więcej niż szlachetne. Wcale nie chcieli oni zabijać bombami ludzi, mieli zamiar jedynie odpowiedzieć na prawicowy terror, który zaczynał szerzyć się w Italii, ale nie czyniąc nikomu krzywdy, a jedynie demonstracyjnie wysadzając w powietrze obiekty o charakterze symbolicznym. Pan Rossi zaczął od ataku na konsulat amerykański w Genui, potem porwał Sergio Gladolę, syna zamożnego przemysłowca, a następnie próbował wysadzić rafinerię. Tak się jednak złożyło, że cały symboliczny wymiar jego akcji, tak silnie podkreślany przez redaktorów z wiki, został przykryty zabójstwem policjanta Alessandro Florisa. Mario Rossi, działacz komunistyczny został za to skazany na dożywocie. Myślicie pewnie, że siedzi? A skąd! Wyszedł z więzienia w 2004. Siedzi tylko zamachowiec prawicowy, a w zasadzie nie wiadomo jaki, bo zamach roku 1972, który był konsekwencją komunistycznych zamachów Organizacji 22 października, wygląda na próbę wywabienia z ukrycia oficerów Gladio. To się nie udało, ale za to, po kilku skuchach takich jak te, przedsięwzięte przez dzielnego pana Rossi z Genui, udało się stworzyć organizację o nazwie Czerwone Brygady. Aż dziwne, że nikt nie oskarża CIA o jej powstanie. Organizacja ta porwała w roku 1978 byłego chadeckiego premiera Aldo Moro, następnie zaś zażądała by rząd wypuścił z więzienia przetrzymywanych tam komunistów, w tym również pana Rossi, zamachowca symbolistę z Organizacji 22 października. Rząd nie posłuchał i pan Moro został zamordowany. Pamiętam, jak o tych wydarzeniach opowiadał w telewizji Zygmunt Broniarek.

Genua wydaje się być w tym wszystkim o tyle istotna, że stanowi zawsze poligon, na którym dokonywane są próby działań, które następnie – po przeskalowaniu – determinują życie i politykę całej Italii.

Rzecz jasna uważam opis lat ołowiu i operacji Gladio podany w wiki za całkowicie fałszywy. Sprawy zaś – jak sądzę – miały się inaczej. Rzekome prawicowe zamachy, służyły temu, by wywabić z ukrycia oficerów Gladio, o których czerwoni wiedzieli z całą pewnością. To się nie udało, dlatego stworzono organizacje zajmujące się czerwonym terrorem i nigdy nie zdecydowano się na jawną okupację kraju, połączoną z represjami, a mogło do tego łatwo dojść. Zabójstwo Moro było próbą skompromitowania polityków chadecji i pokazania, że uginają się oni przed słusznym gniewem ludu. No, ale się nie ugięli, Moro został zabity, a kolejnym posunięciem CIA i Amerykanów była sztama z Watykanem, skoro z rządem włoskim się nie udało i wybór Karola Wojtyły na papieża. No, ale tamci o niczym nie zapomnieli, stąd owo cudowne śledztwo w sprawie Gladio z początku lat dziewięćdziesiątych i fala demonstracji, które zorganizowali komuniści, by pokazać jak bardzo byli przez cały okres powojenny gnębieni przez kryptofaszystów. Naprawdę warto o tym poczytać, bo nie wiadomo, jak relacje pomiędzy komunistami i faszystami będą wyglądać jutro na naszym terenie. Im dalej bowiem od upadku III Rzeszy, tym więcej kryptofaszystów wokoło.

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/szkola-nawigatorow-nr-27-genuenski/