Kiedy Hamas zdobędzie większość w Parlamencie Europejskim?

Wczoraj w sieci pojawiła się informacja, że w roku 2014 prawnicy Hamasu złożyli skargę do TSUE o to, że nazywa się jego członków terrorystami. Sprawę wygrali i Hamas nie jest już w Europie uważany za organizację terrorystyczną. Być może nie wie o tym kanclerz Niemiec, który oznajmił, że członkowie tej organizacji nie mogą działać na terenie Niemiec.

Tak naprawdę nie wiemy czy obie te informacje są prawdziwe, ale jedno jest pewne – ulice europejskich miast pełne są Arabów świętujących atak na Izrael. Polska zaś jest w niemieckich mediach przedstawiana jako kraj sfanatyzowany, terroryzujący własnych obywateli oraz dręczących migrantów, co nierzadko przyprawia ich o śmierć. To akurat jest na pewno prawda. Tak wygląda więc z grubsza podział świata, który widzi niemiecki podatnik – Hamas, który może świętować na ulicach i odpalać petardy, mimo, że kanclerz coś tam bredzi o zakazach i Polska, która jest po prostu polskim obozem koncentracyjnym. Jak myślicie kogo w chwili próby wskaże ten niemiecki podatnik, jako organizację bliższą jego sercu? O ile w ogóle można mówić o tym, że niemiecki podatnik ma serce. Oczywiście Arabów, albowiem od kilku dekad tłucze mu się do łba, że tolerancja dotyczy kolorowych, szczególnie tych z Bliskiego Wschodu, a biali, szczególnie Polacy, są podejrzani. Poza tym ilość muzułmanów w Niemczech wyklucza inny niż opisany wyżej wybór.

Załóżmy, że z tym wyrokiem TSUE to prawda. Jak myślcie, ile czasu zajmie Hamasowi i innym muzułmańskim organizacjom stworzenie własnej partii i wystawienie jej do wyborów europejskich? I jaki będzie wynik tej organizacji? Ja myślę, że świetny. Nie tylko muzułmanie ją poprą, ale także rzesza ludzi opłacanych przez NGO różnego autoramentu i zwykłe głupki. Partia ta, to jest proste jak drut, poprze ideę utworzenia europejskiego superpaństwa, albowiem jej celem będzie utworzenie muzułmańskiego superpaństwa w Europie. Nie muszę Wam tłumaczyć, co się w takim wypadku stanie z Kościołem, księżmi i z katolikami. Nawet jeśli ktoś będzie głosił sławną muzułmańską tolerancję i ona jakoś tam zafunkcjonuje na niektórych obszarach, trzeba się jednak zdrowo puknąć w głowę, zanim człowiek uwierzy w takie rzeczy.

Muzułmanie mają prosty sposób na nawracanie – kredyty z zerowym oprocentowaniem i zwolnienie z podatków na kilka lat po konwersji. Ilu ludzi pogubionych, nieporadnych i oszukanych się na to złapie? Myślę, że wielu. Wielu też chętnie zmieni wyznanie z powodu, który jest najważniejszą motywacją socjopatów – żeby zostać stróżem brata swego. Do tego dojdą ci, którym się wydaje, że Kościół jest opresyjny i coś na nich wymusza.

Imamom zaś będzie wszystko jedno w co wierzą nowo nawrócone owieczki, byle tylko zaczęły płacić po okresie ulg związanych z konwersją i słuchały co się do nich mówi, a także wypełniały polecenia.

Myślicie, że to bajki? Rozejrzyjcie się wokół i przemyślcie sprawę. Ile z tych kretynek demonstrujących za aborcją z ochotą założy na swoje puste łby chusty, żeby jeszcze bardziej się wyróżnić i być jeszcze fajniejszą niż przedtem?

Kłopot nasz polega na tym, że niemieckie elity uważają iż opanują całą tę sytuację i będą rządzić panoszącymi się w Europie muzułmanami z tylnego siedzenia. Jak ktoś pamięta film „Kabaret”, ten wie co do Michaela Yorka powiedział niemiecki arystokrata, z którym zaprzyjaźnili się oboje – on i Liza Minelli. Powiedział mianowicie, że Niemcy na pewno poradzą sobie z hitlerowcami. Dodam jeszcze, że pan ten był biseksualny, a jego istotnym celem życiowym nie było podniesienie Niemiec z upadku, ale zaliczanie jak największej ilości partnerów.

Mamy do czynienia z sytuacją analogiczną. Jacyś wbici w pychę Niemcy, o dokładnie takich samych upodobaniach, mówią światu – poradzimy sobie z nimi, bądźcie spokojni. Tyle, że dziś oni nawet nie są naiwnymi, arystokratycznymi pedałami. Są po prostu w zmowie z tamtymi, a to co mówią jest ordynarnym kłamstwem. Nie wiem czy przez usta Scholza przechodzi  w ogóle coś więcej niż kłamstwa. Hamas bowiem nadal będzie działał w najlepsze w RFN i nadal Niemcy będą sponsorować tę organizację. Podobnie jak inne islamskie struktury, które w statucie zapisane mieć będą jakieś pozawojskowe cele. W sam raz takie, by jednym ruchem można je było przerobić na założenia doktryny wojennej. Tak jak rury wodociągowe za które płaciła społeczność międzynarodowa, a które miały ułatwić życie mieszkańcom Gazy zostały przerobione na rakiety. To w zasadzie mówi wszystko o tym, jakie stosunki panują na terenach gdzie rządzi Hamas. Tak zwani „zwykli Palestyńczycy” jeśli nie są całkowicie sterroryzowani przez bojówki, to są po prostu kompletnie ogłupiali. I można rzecz jasna do upojenia wskazywać na to, że Izraelskie służby coś tam montowały przy Hamasie, tak jak można mówić bez żadnych konsekwencji, o tym iż Izrael otoczony morzem Arabów prowokuje sytuacje wojenne, by utrzymać dyscyplinę we własnych szeregach. To nic nie kosztuje. Sprzeciw wobec Hamasu w Strefie Gazy czy na Zachodnim Brzegu kosztuje życie.

Czy Izrael rzeczywiście otoczony jest morzem Arabów? To jest nieprawda z politycznego punktu widzenia. To jest ciekawostka etnologiczna jedynie. Tak jak rzekome braterstwo Słowian, którzy się szczerze nienawidzą. Żołnierze Jordanii bronią granicy z Izraelem przed czynnymi w ich kraju organizacjami terrorystycznymi. Egipt współpracuje z Tel Avivem. Problemem jest tak naprawdę Palestyna, Syria i Iran, który nie jest krajem arabskim. Już widzę, jak po pokonaniu Izraela i starciu go z mapy, Iran nadal sponsoruje arabskich terrorystów. Nic takiego nigdy by nie nastąpiło. Persowie za to z ochotą zrzuciliby na tych Arabów bombę atomową i uznali, że oto wreszcie problem został rozwiązany. Oni zaś upiekli dwie pieczenie na jednym ogniu, rękami sunnitów pozbyli się żydów a z tymi ostatnimi poradzą już sobie sami. To jest rzeczywisty szkielet polityki bliskowschodniej, a nie głupkowate brednie o dziedziczonych z pokolenia na pokolenie doktrynach wykrwawiających naród dla dobra kogoś tam w przyszłości. To jest także część moskiewskiej propagandy kolportowanej na terenie Polski głównie, bo nie jestem sobie w stanie wyobrazić, że ktoś to kupuje w jakimś innym kraju.

I teraz kwestia najistotniejsza – Polska jest terenem gdzie ścierają się technologie propagandowe mocarstw. Sama Polska jednak nie potrafi wyprodukować i kolportować własnej technologii propagandowej. Dzieje się tak, albowiem żyjemy zbyt spokojnie i ludzie, którzy o propagandzie decydują, dzierżawią ją jakimś osobom udającym fachowców. Powoduje to wysyp produkcji, które nie mają żadnego znaczenia, nie ważą nic, na żadnym  innym obszarze poza Polską. A i tu ważą mało. Większość społeczeństwa tego nie kupuje, za to otwiera serce swe i umysł na propagandę wrogą, nawet jeśli jest uboższa formalnie. Dlaczego? Bo proponuje spójne i celowe narracje, które dają ludziom poczucie uczestniczenia we wtajemniczeniu. Co takiego daje nam uczestniczenie w propagandzie realizowanej przez TVP? Poczucie zażenowania jedynie i niechęci. Okay, głosujemy na PiS, to jasne. Nie możemy jednak zrozumieć dlaczego gwiazdy telewizji, kina i publicystyki, zachowują się jakby przemawiały do przygłupów. No i dlaczego nie konkurują z nikim, a skupiają się jedynie na tym, by zamarkować jakieś działania lokalne.

Wszystko wygląda tak, jakby wybrano najgrzeczniejszych i najbardziej fajtłapowanych uczniów i posadzono ich – bez przeszkolenia – w czołgach Merkava mówiąc – tu będziecie bezpieczni, a jak naciśniecie ten guzik, będzie bum! I tamci się wystraszą. Tamci tymczasem, w klapkach i gimnastiorkach, lądują na swoich paralotniach i robią to, co im polecono. I wszyscy otwierają gęby w zadziwieniu, że tak można. Czy to się zmieni po wyborach? Nie wiem. I nic mnie to nie obchodzi. Zamierzam robić to, co robiłem do tej pory.

Jutro zaczyna się konferencja w Ojrzanowie. Moja żona wpadła na pomysł, by nazwać ją „Różne oblicza wojny” i to jest świetny tytuł, ale bardziej pasuje, jako temat przewodni imprezy, a nie jej dokładna definicja. Jeden z wykładowców bowiem – Paweł Krawczyk – mówił będzie o polskim wzornictwie meblarskim. Pozostali zaś będą rzeczywiście mówić o wojnie. Kapitan Tomasz Badowski o wojnie w Iraku, minister Piotr Naimski o wojnie energetycznej, Agnieszka Kidzińska-Król o wojnie propagandowo-religijnej, Wojciech Król o wojnie morskiej, a ja o wojnie pomiędzy katolicyzmem a prawosławiem na Kresach.

Mam nadzieję, że nikt z uczestników nie będzie zawiedziony.