O unieważnieniu i zachowaniach prosprzedażowych

Wyjechałem na chwilę, rozejrzeć się po starych śmieciach, pospacerować nad Wisłą, w jej środkowym biegu, zjeść żeberka i najlepszego, a także największego tatara, jakiego dają pod tą szerokością geograficzną – za jedyne 38 zł. Nie wymagajcie więc ode mnie głębokich analiz czy przesadnie kolorowych opisów. Wrócę, to coś takiego naskrobię.

Może tylko opowiem o swoim najnowszym planie, bo nie ma go co ukrywać. Jak się nie uda, to trudno, ale postaram się, żeby był sukces. Co jakiś czas ktoś przychodzi do mnie i mówi, że ma dosyć już tych demaskacji i żąda bym napisał coś optymistycznego i pozytywnego. Kłopot w tym, że pisaniem optymistycznych i pozytywnych przeinaczeń o moralnych i duchowych zwycięstwach, zajmują się agendy rządowe i wyspecjalizowani autorzy, którzy już na samym początku mają zagwarantowane zyski, bo przecież sprzedaż jest w tym systemie nieistotna. Może te optymistyczne druki puścić przez pocztę, gdzie się nie sprzedadzą, ale najważniejsze, że będą tam leżały. Czytelnik tam nie przyjdzie, bo nikt nie kupuje książek na poczcie.

No, ale my mamy dostęp do czytelnika, mamy też w pogotowiu czterech, a jeśli liczyć Juliusza, to pięciu grafików. Na cóż więc czekamy? Już na nic. Książek z pozytywną pointą, optymistycznych i budujących, a jednocześnie trochę demaskatorskich, nie da się zrobić bez grafików. Ja już ze wszystkimi jestem po słowie i teraz po kolei będziemy realizować te projekty. Z napisaniem zejdzie się pewnie do późnej jesieni, potem każdy z nich po kolei będzie coś rysował, a w przyszłym roku wypuścimy to na rynek. A jak dobrze pójdzie to może i jeszcze w tym. Zaczynamy od Huberta, który na razie pracuje przy innych projektach i jest zarobiony po uszy, ale ja już mu wysłałem dwa rozdziały nowej książki, którą zamierzam skończyć do 31 sierpnia. Będzie to interesująca i bardzo dynamiczna książka z obrazkami. W związku z tym trochę się opóźni Nawigator i nie będzie go na targach, które odbywają się w dniach 8-10 września pod Pałacem Kultury, od strony Kinoteki. Będziemy tam. Nie chcę już jeździć pod zamek, albowiem atmosfera zrobiła się tam antysprzedażowa. Słowo teraz o postawach prosprzedażowych i antysprzedażowych. Naszym produktem jest książka. Nie poglądy, nie przekonania, nie postawy i nie żadne wygłupy. Sprzedajemy książkę. Jeśli kto tego nie potrafi zrozumieć i uważa, że książki to dobry pretekst do wygłaszania komunikatów politycznych, autorzy zaś i wydawcy są frajerami, na których garbie można się przewieźć, ten zachowuje się antysprzedażowo. Jeśli ktoś wyodrębnia segment rynku w oparciu o ideologię, której sam do końca nie rozumie, a następnie wyobraża sobie, że w tym segmencie porozstawia wszystkich po kątach i zgarnie największe wziątki, ten jest po prostu debilem. Jeśli ktoś miesza sprzedaż książek z publicystyką polityczną bardzo nędznej próby i domaga się, by autorzy i wydawcy, promowali tę jego publicystkę, jest czymś znacznie gorszym. Niech więc nikt nawet nie próbuje podchodzić do mnie z jakimiś propozycjami wywiadu, szczególnie jeśli jego komunikatów słuchają ludzie śledzący hemitrailsy (chyba tak się to pisze). Jego działanie bowiem, to działanie antysprzedażowe. Podobnie jak wszystko co wymieniłem powyżej, a co – przyznacie – podałem w formie bardzo delikatnej i trochę nieadekwatnej, jeśli brać pod uwagę szaleństwo jakie opanowało Targi Książki Historycznej w ostatnich latach.

I jeszcze jedno – niech nikt nawet nie próbuje łączyć mnie i mojego wydawnictwa z ludźmi, którzy poza standardowym pieprzeniem głupot przed kamerą niczego nie potrafią. Mogę – jeśli mają ciekawe propozycje – pogadać z jakimiś grafikami, albo z redaktorami szukającymi zajęcia, lub z autorami, którzy mają coś ciekawego do zaprezentowania – byle nie powieści i opowiadania. Nie zaś z wariatami udającymi demaskatorskich publicystów. Ten etap mamy już za sobą. Nie będę uczestniczył w żadnym niszowym, demaskatorskim przedsięwzięciu.

Nowy program wymaga nowych, prosprzedażowych formuł. I dlatego właśnie na fryzie naszego stoiska znajdzie się dość zaskakujący napis. Nie powiem na razie jaki. Należy bowiem propagować treści istotne i zrozumiałe, a nie mgliste i enigmatyczne. Wtajemniczeni i tak wiedzą, kto to jest coryllus, a niewtajemniczonym wiedza ta nie jest do niczego potrzebna.

Poza tym, o czym wiadomo już od dobrych kilku lat, blogi się skończyły, a ostatecznie unieważnił je redaktor Skwieciński pisząc u Karnowskich artykuł przywracający należne w hierarchii miejsce dziennikarzom. I bardzo dobrze zrobił, bo teraz wszystkie świry naśladują dziennikarzy, a nie blogerów. Chcą bowiem być tak samo poważni jak oni. Życzymy im szczęścia.

Tusk Donald zaś, człowiek bez właściwości i możliwości decydowania o czymkolwiek, unieważnił wczoraj referendum, które się jeszcze nie odbyło. I wciągnął, ewidentnie na rozkaz, na swoje listy Kołodziejczaka. Lewica zaś wystraszona antysprzedażowymi komunikatami Hartmana niesłusznie zwanego profesorem, zdjęła go ze swoich list. Wychodzi więc na to, że czerwoni są bardziej samodzielni i bardziej przytomni od Tuska. I nie działają na gwizdek. Na listach KO, znalazł się także Bogusław Wołoszański, człowiek osobiście sympatyczny, aczkolwiek trochę uparty, wiem, bo robiłem z nim wywiad dwadzieścia lat temu. Kiedyś miał wydawnictwo, które korzystając z wszelkich udogodnień medialnych, promowało wiedzę historyczną. To było dość proste jeśli ktoś miał autorski program w TV i dostęp do archiwaliów. No, ale – jak twierdzi IPN – sytuacja pana Bogusława była szczególna. Tusk wciągając go na listę popełnia głupi błąd, bo robi dokładnie to samo, co wydawnictwo 3DOM, sprzedając subskrypcje na nienapisaną jeszcze książkę Grygucia. Wiara w to, że ktoś funkcjonujący w przestrzeni publicznej z całym szeregiem podpórek i handicapów, zrobi coś samodzielnie, albo – jak w przypadku pana Wołoszańskiego – sam jego widok rozproszy ciemności, wątpliwości czy co tam jeszcze, ten niestety nie rozumie niczego. Tacy ludzie bowiem istnieją po to, by koncentrować na sobie uwagę. I nie mogą tego charyzmatu przekazać innym, bo nie decydują w tej kwestii. Żeby robić to długo, trzeba mieć takie ułatwienia jak pan Wołoszański. Z chwilą kiedy one znikają, a muszą w końcu, bo media rządzą się swoimi prawami. Nie zostaje nic. No, ale o tym Donald Tusk przekona się niebawem.

Nasze wydawnictwo zaś, choć i tak czyni to od dawna, ale teraz, w jeszcze większym zakresie, współpracować będzie tylko z takimi osobami, które jednoznacznie i bez żadnych wątpliwości coś potrafią. Nikt nam bowiem żadnych forów nie da. A i ja bym za bardzo ich nie chciał, albowiem nie potrafię pracować inaczej niż w stanie permanentnej swobody, bez żadnych nacisków. Nie będziemy też tolerować w naszym otoczeniu zachowań antysprzedażowych. Jeśli ktoś jeszcze nie rozumie dokładnie o jakie zachowania chodzi, to ja mu to po prostu powiem wyraźnie, jak zacnie się tak zachowywać. Może to oczywiście czynić, ale nie w pobliżu moich książek. Najlepiej niech się tak zachowuje w domu, gdzie dysponuje przestrzenią należącą tylko do niego. Dziękuję za uwagę widzimy się na targach. Tylko 38 miejsc zostało na konferencji.