Pajace vs Rycerskość wieśniacza

Ponieważ znów wybieram się na Podlasie, zajrzałem dziś na stronę Polskiego Radia Białystok, żeby sprawdzić kto wygrał wybory w moim ulubionym mieście. Okazało się, że ten sam, co był do tej pory – Tadeusz Truskolaski. Zerknąłem na bok strony a tam był plakat reklamujący nowe przedstawienia Filharmonii Podlaskiej. Na nim zaś widniał napis: PAJACE/RYCERSKOŚĆ WIEŚNIACZA. I trudno doprawdy o lepsze podsumowanie tych wyborów.

Miałem ten tekst nazwać inaczej – Przewagi sarmatów i legendy Solidarności, ale wybrałem to pierwsze. Dlaczego taki pomysł wpadł mi do głowy? Mam na myśli ten linijkę wyżej. Bo do nieszczerych lansów na Sarmatach i do fałszywych legend Solidarności sprowadzona jest komunikacja wyborcza, nie tylko w czasie wyborów samorządowych. Pajace jednak skonfrontowani z cavalleria rusticana to jednak coś znacznie lepszego.

PiS oczywiście wygrał wybory, tak to zostało przedstawione na konwencji w Przysusze. Dlaczego tam Chyba po to, żeby wskazać jaki jest dokładnie target tej partii – małe miasteczka i wsie. Dlaczego nie wielkie miasta? Bo tam cavalleria rusticana nie ma wstępu, a kupienie sobie tego wstępu drogo kosztuje. To może by zmienić komunikację i przez pięć lat wychować sobie elektorat w miastach? Oj tam, oj tam, próbowalim panie, wystawilim tego Szafarowicza, ale nie zażarło…No właśnie…nie zażarło, bo pan Szafarowicz w swojej przydługiej, trwającej ponad rok kampanii wyborczej powtarzał wszystkie przemielone dawno banały, czego nikt nie próbował nawet dostrzec, albowiem nikt w partii reklamowanej jako rycerskość wieśniacza nie ma pojęcia o czym można by z tym ludem prostym rozmawiać? Na tym tle pajace wypadają całkiem, całkiem. Po pierwsze zmontowali sobie lustro, które zwielokrotniło optycznie ich przewagę. Nazwali je „trzecią drogą”, choć mogli jakoś inaczej. Idealnie byłoby nazwać tę grupę „Nędznicy”, bo i proza Wiktora Hugo została wszak przeniesiona na operową scenę. I to by pasowało jak ulał. Manewr ten, który ma charakter szlagieru, zadziałał 15 października i zadziałał teraz. Rycerze wieśniacy mają co prawda przewagę, ale może się ona jeszcze zmniejszyć. Pajace zaś dysponują dwoma opcjami i mogą wmawiać ludziom, że razem tworzą spójny front. Tworzą ale tylko do momentu, kiedy są podzieleni. Ewentualna próba wchłonięcia nędzników przez pajaców, spowoduje, że wszystko rozleci się w cholerę. I to będzie ten paradoks Schroedingera – nie ma co prawda kota, ale kto by się tym przejmował – będzie podzielnie poprzez zjednoczenie. Lustro jest tylko lustrem i nie można doń wejść, szczególnie, że „Alicja w krainie czarów” nie jest jeszcze przerobiona na operę.

Zwolennicy rycerskości wieśniaczej już ostrzą miecze o przydrożne kamienie, a premier Morawiecki pisze, żeby wszyscy sprawdzili, jaki był wynik wyborów samorządowych przed sukcesem parlamentarnym jego partii, tym sprzed lat oczywiście. Ponoć zbliżony do obecnego, co dobrze wróży. Nie wiem co rzec w takiej chwili. Premier, historyk, ekonomista, człowiek kierujący poważnymi instytucjami, wskazuje na powierzchowne podobieństwa i wróży z nich sukces. To jest doprawdy niezwykłe.

Rycerskość wieśniacza nie stworzyła sobie lustra, które zwielokrotniałoby przewagę partii, ale za to stworzyła sobie całą gromadę wrogów, którzy tę przewagę optycznie zmniejszają. Najważniejszym jest Konfederacja, czyli „Straszny dwór”. To jest miejsce, gdzie zamieszkują freaki werbowane przez posła Brauna, który przed samymi wyborami puścił w sieci nagranie, gdzie widać to na tle młodzieży robiącej pompki na radomskim deptaku. Zachęcał w ten sposób do głosowania na swojego kandydata zamierzającego zdobyć władzę w tym mieście. Nie wiem, jaki będzie tego efekt, ale podejrzewam, że mizerny.

Rycerze wieśniacy i mieszkańcy strasznego dworu mają ten sam format komunikacyjny, jednakowo nieszczerze traktowany przez wszystkich i służący temu tylko, by zachować pakiet stołków dla tych samych osób, co zwykle. Nazwijmy ów format „Przewagi Sarmatów”, nie ma takiej opery co prawda, ale nie jest wykluczone, że kiedyś będzie. Za pomocą tego formatu, całkowicie już zdefasonowanego, źle użytego, skompromitowanego, rycerze wieśniacy i „Straszny dwór” próbują się porozumiewać z wyborcą. Żeby nie było za bardzo nudno i banalnie, jedni dokładają do swojego przekazu Smoleńsk, a drudzy emocje towarzyszące młodzieży próbującej uprawiać jakiś sport całkiem bez powodzenia, ale za to w miejscach publicznych.

Cavalleria rusticana nigdy nie stworzy sobie takiego lustra jakie mają pajace, albowiem nie ma odpowiedniego przekazu. No i nie ma w ludziach tej partii autentycznych emocji, które grają po drugiej stronie. Oni by chcieli, żeby było jak w mieście, ale do miasta ich się nie wpuszcza, a prezes organizuje konwencję w Przysusze. Tamci zaś wiedzą o co walczą – o miasta właśnie i o cały pakiet znaczeń jaki jest do pojęcia „miasto” podłączony. I w walce tej odnoszą same sukcesy. Nie wiem czy zgadniecie co tam grają w Rzeszowie, w Filharmonii Podkarpackiej. Na pewno nie…Otóż idzie tam program pod tytułem „Charlie Chaplin’s smile”. Jakby ktoś to wszystko zaplanował normalnie, aż się boję zaglądać do repertuaru w Szczecinie. No dobra, dla Was się poświęcę…o matulu…Misha Maisky ponownie w złotej Sali filharmonii – tak się nazywa program. Już nawet nie trzeba czekać na ogłoszenie oficjalnych wyników.

We Wrocławiu to chyba „Szczury Paryża”, ale na wszelki wypadek nie sprawdzam.

Pajace swoje szczere pragnienie zdobycia władzy w miastach, napełnione emocjami jak najbardziej autentycznymi, maskują legendami Solidarności. Na pierwszym miejscu oczywiście jest Wałęsa, a kolejnym Henryka Krzywonos, a na trzecim Niesiołowski. Ktoś powie, że Niesiołowski nie jest legendą Solidarności…On jest kimś znacznie ważniejszym niż taka legenda. A w dodatku nie ma niebezpieczeństwa, że kiedyś się wybierze do filharmonii i coś mu się tam z czymś głupio skojarzy. Patrząc na te wstępne wyniki przypuszczam, że nikt w miastach, gdzie zwyciężyły pajace, nie chodzi do filharmonii, bo coś by mu jednak w tedy w tej biednej głowinie zaświtało. A nie świta…Co ja się nasłuchałem skarg na Zdanowską, która doprowadziła Łódź miasteczko do stanu zapaści. I patrzcie ludzie – wygrała! W Krakowie żadna Cavalleria rusticana nie sforsuje Bramy Floriańskiej, to oczywiste. Na pierwszym miejscu jest tam pajac, co sobie wyrysował trzy gwiazdki na czole swego czasu. O czym to świadczy? O tym, że żaden istotny przekaz wyborczy nikogo nie interesuje, zwycięzców zaś w miastach można by typować, układając wróżby z repertuaru miejscowych filharmonii.

Co zmieni się po tych wyborach? Myślę, że będzie jedna zmiana istotna – Szarafowicz wpisze się na listy do PE. Reszta pozostanie po staremu. Mam tylko nadzieję, że wśród wieśniaczych rycerzy nikt nie wpadnie na pomysł, by wzmocnić pozycję i wyniki partii za pomocą lustra, którego płaszczyzna wykrzywia się w lewo. Mogłoby się wtedy okazać, że kolejną konwencję prezes zorganizuje w Zawierciu i wszyscy tam zgromadzeni będą śpiewać na głosy pieśń zaczynającą się od słów – My ze spalonych wsi, my z głodujących miast. Tak nie będzie, prawda? Nie wymyślą tego…Choć przecież człowiek nie wie co takiemu Zybertowiczowi może chodzić po głowie…jest piosenka, jest tekst, a w nim na samym początku pojawiają się wyrazy „wieś” i „miasto”. A Zybertowicz to socjolog przecież, zwraca uwagę na takie rzeczy…Dlaczego nie zrobić z tego punktu wyjścia dla podstawy programowej nowej koalicji? To żart taki, żart, naprawdę…nie traktujcie tego serio…Na dziś to wszystko, dzień będzie słoneczny, przeżyjcie go dobrze.