Papież Franciszek przechodzi na prawosławie czyli pizza po białorusku

Obecna sytuacja na granicy z Białorusią wywołuje kilka ciekawych efektów. Dla mnie jeden z nich jest szczególnie interesujący. Okazuje się mianowicie, że tak zwani eksperci wypowiadający się w sprawach relacji z tym państwem, a także relacji z Rosją oraz postawy Zachodu, USA i w ogóle wszystkich, są albo sensatami, albo ludźmi analizującymi stan z roku 1939. Względnie, i to już jest najgorsze, opierają swoje przemyślenia na prozie Henryka Sienkiewicza, dodając do niej kilka pobożnych życzeń. W narracjach tych Łukaszenka zawsze występuje jako postać pozytywna, przywódca, który chce zachować swoją niezależną pozycję między wschodem a zachodem, a jeśli tylko uda się z nim odpowiednio pogawędzić przychyli Polakom nieba i zawiążemy wtedy unię, na wzór tej opisanej przez Sienkiewicza. Wszak pan Kmicic był chorążym orszańskim. W taki sposób analizuje sytuację Grzegorz Braun, który wczoraj znów chciał zwrócić na siebie uwagę, mówiąc, że sytuacja na granicy to retorsje błędnej polityki polskiej wobec Łukaszenki. To jest zachowanie bliskie psychologom, którzy twierdzą, że nie należy izolować uporczywych deprawatorów, albowiem po szczerej z nimi rozmowie, przestaną oni ściągać gacie w miejscach publicznych. Tylko nasze zachowanie bowiem i jego eskalacja oraz akty nienawiści kierowane pod ich adresem powodują, że oni mają taki odruch. Nie wiem doprawdy co powiedzieć. Proszę Państwa, zachód, z którym mamy podpisane różne istotne umowy nie chce Łukaszenki. To jest człowiek Putina, którzy rządzi już 27 lat, jest od tego Putina starszy i zostanie niebawem wymieniony przez Rosjan, Jak będzie przebiegała ta wymiana, nie wiem, ale z całą pewnością musi być ona częścią aranżacji zmiany władzy także na kremlu. Jeśli zaś idzie o rzekome propozycje Łukaszenki wobec Polski, to jestem pewien, że nie padła żadna, a wszystkie takie sugestie wynikają po prostu przeskalowanych emocji, drzemiących w niektórych sercach. Byli tacy, którzy namawiali mnie, żebym zorganizował konferencję w Nieświeżu. Nawet informacja, że na Białoruś nie można wwieźć więcej niż 5 polskich książek nie ostudziła ich zapałów. Nie możemy w obecnej sytuacji snuć jakichś planów związanych z Łukaszenką. Mogliśmy to robić przed wstąpieniem do UE, ale nie teraz. Do UE zaś wprowadzili nas Miller z Kwaśniewskim i ich należy pytać o to, dlaczego nie wybrali korzystnej opcji białoruskiej.

Nie wiem co zrobi Grzegorz Braun z oceną papieża Franciszka, jakże surową, do tej pory, albowiem wysłał on – papież – do Moskwy swojego posła. Fakt ten jest omawiany przez media, także przez radio Wnet. Tu macie link https://www.youtube.com/watch?v=0QyrtHfh4nU

Ten wysłannik powiedział, że polscy hierarchowie mają inne stanowisko wobec migrantów niż polski rząd, a tytuł tego nagrania jest taki, jak widać – Watykan popiera Rosję…Zawartość tego nagrania jest komiczna, także przez to, że zgadzając się z opinią iż wizyta ta wynika z faktu długiej przerwy we wzajemnym relacjach, rozmówcy budują jednocześnie atmosferę grozy. Oto papież wysłał człowieka do Moskwy i on powiedział, że hierarchowie są wrażliwsi na los migrantów niż rząd. Co to będzie, co to będzie? Może Franciszek każe biskupom przyjąć migrantów wbrew decyzji rządu? A może doprowadzi do unii Kościołów kosztem Polski? Wszystko może się zdarzyć, albowiem Merkel zadzwoniła do Putina, a ten kardynał w Moskwie ponoć zagaił nawet o możliwość spotkania Putina z Bidenem. I to wszystko idzie serio, występuje ekspert, z tytułem naukowym, a prowadzący zawodzi, jakby szukał już dziś posady muezina w jednym z nowo wybudowanych na świętej, polskiej ziemi meczetów. Powstaną, one powstaną, niech no tylko Franciszek dogada się z Putinem i przejdzie na prawosławie….

Ludzie, czyście poszaleli? Co w Was wstąpiło? Wszystkie te dyskusje opierają na serii metodologicznych błędów, które oczywiście można nazwać zidioceniem, ale mieliśmy nie eskalować. Porównują mianowicie obecną sytuację do tych momentów z przeszłości, kiedy pozycja Polski była skrajnie niekorzystna, wręcz żadna i z tego próbują wyciągać wnioski dla spraw rozgrywających się przed naszymi oczami. Czynią tak, albowiem jest im to wygodne i wywołuje odpowiednio głośne wycie zdeprawowanej do cna publiczności, która nie może już słuchać o niczym innym, jak tylko o nadchodzącej wojnie i kolejnym politycznym oszustwie, którego ofiarą padniemy. To jest deprawowanie odbiorców, w dodatku bardzo perfidne. Jeśli ktoś tego nie rozumie, to znaczy, że jest po prostu nierozgarnięty.

Nie wiem czy ktoś zapytał Grzegorza Brauna o tę wizytę wysłannika Watykanu w Moskwie. Jeśli nie, to powinien to zrobić koniecznie w tej formie – co pan myśli panie pośle o wizycie przedstawiciela pacha mamy w obozie naszego największego potencjalnie sojusznika? Poseł Braun na pewno odpowie bardzo serio, albowiem los Polski leży mu na sercu i wie on iż sytuacja w jakiej się znaleźliśmy domaga się opisów naprawdę szczególnych.

Na koniec chciałbym wrócić do sposobu w jaki sytuację na Białorusi analizował Jacek Bartosiak, uchodzący w Polsce za szefa wszystkich szefów, eksperta nad ekspertami, człowieka wiedzącego wszystko. Powiedział mianowicie, że należy użyć miękkiego nacisku na oficerów prowadzących akcję przenoszenia migrantów nad granicę. To znaczy ujawnić ich żonom telefony i miejsca zamieszkania ich kochanek. Po takiej wypowiedzi pan Bartosiak powinien zostać dożywotnie zdyskwalifikowany i mieć całkowity zakaz występów w programach publicystycznych. Nikt jednak nie wyciągnął żadnych konsekwencji z tej jego głupiej wypowiedzi, a przez to możemy mieć pewność co do jednego – eskalacja komunikatów, w różnych kierunkach, nawet najbardziej idiotycznych jest komuś do czegoś potrzebna. Wszyscy zaś ekshibicjoniści polityczni latający po sieci od prawa do lewa mają jakieś certyfikaty i pozwolenia na emisję komunikatów nieważnych, niewiążących, podanych źle, nie popartych żadną argumentacją, szkodliwych i deprawujących. Naprawdę? Nie…to przecież niemożliwe…kto by takich spryciarzy jak my próbował oszukać? Przecież wszystko się zgadza, czołgi nie są dziś co prawda czołgami, ale jednak są, wróg na granicy, a wszystko przypomina dokładnie wrzesień 1939, nawet w białoruskiej telewizji tak mówią. Zgadzają się najdrobniejsze szczegóły, to żywa analogia. Nie ma co więc bajdurzyć o jakichś fałszywych komunikatach, kiedy podobieństwa są widoczne gołym okiem, a pacha mama szykuje kolejną zdradę. Największym zagrożeniem zaś jest przecież polityka covidowa, smugi za samolotami i 5G. Tylko idiota tego nie widzi.