Książka podejmuje temat ważny i kłopotliwy jednocześnie – próby utworzenia polskich jednostek wojskowych lub jednostek z przewagą Polaków w kadrze oficerskiej, w bolszewickiej Rosji. Praca ma charakter naukowy, choć jej tematyka wymusza niejako emocjonalny stosunek do prezentowanych zagadnień. Oto u zarania odrodzonego państwa, Polacy, którzy uwierzyli w rewolucję lub tylko cynicznie na tę rewolucję postawili, próbują werbować ochotników do walki z tym państwem.
Umieszczam ten produkt w sklepie, jako ważne uzupełnienie do treści zawartych w cyklu socjalistycznym. Pewnie nigdy bym na to nie trafił, gdyby mi ktoś życzliwy nie wskazał oferty wydawnictwa uniwersytetu w Białymstoku.
https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/polityka-wojskowa-radykalnej-lewicy-polskiej-1917-1921/
SPIS TREŚCI Wstęp
7 Rozdział I<br /> Kształtowanie się stanowiska lewicy wychodźczej wobec polskich inicjatyw wojskowych w okresie międzyrewolucyjnym (marzec-listopad 1917 r.) 39 1. Lewica wychodźcza w środowisku diaspory polskiej w Rosji i jej wizje polityki wojskowej 39<br /> 2. Polski ruch wojskowy w armii rosyjskiej 61<br /> 3. Wpływ lewicy wychodźczej na proces atomizacji polskiego ruchu wojskowego 79<br /> 4. Współudział lewicy wychodźczej w wykreowaniu radykalnego nurtu ruchu wojskowego 89<br /> 5. Udział politycznych i wojskowych kręgów lewicowych w akcji antywerbunkowej 108 Rozdział II<br /> Rola lewicy wychodźczej w procesie rozkładu struktur ruchu wojskowego i formacji wschodnich w Rosji (listopad 1917 – marzec 1918) 136 1. Ewolucja polityki wojskowej środowiska umiarkowanej lewicy wychodźczej 136<br /> 2. Udział radykalnej i umiarkowanej lewicy w procesie dezintegracji struktur ruchu wojskowego 159<br /> 3. Metody i kierunki działań dezintegracyjnych w formacjach wschodnich 182 Rozdział III<br /> Dążenie radykalnej lewicy do zintensyfikowania aktywności wojskowej na wychodźstwie i podjęcia jej na terenie kraju (marzec 1918 – marzec 1919) 213 1. Spory wewnątrzśrodowiskowe o kierunki i formy aktywności wojskowej 213<br /> 2. Pierwsza faza rozbudowy polskich oddziałów rewolucyjnych 230<br /> 3. Wstępny etap działań dezintegracyjnych w formacjach Wojska Polskiego 253 Rozdział IV<br /> Proces urzeczywistniania przez KPRP projektów wojskowych we wstępnym okresie walk polsko-bolszewickich (marzec 1919 – kwiecień 1920) 278 1. Powołanie w ramach KPRP Wydziału Agitacji w Wojsku i efekty jego działań w siłach zbrojnych II RP 278<br /> 2. Druga faza rozbudowy polskich oddziałów rewolucyjnych 307<br /> 3. KPRP wobec procesu unifikacji polskich oddziałów rewolucyjnych z formacjami Armii Czerwonej 333 Rozdział V<br /> Kierunki i rezultaty poczynań KPRP na niwie wojskowej w rozstrzygającej fazie wojny polsko-bolszewickiej i bezpośrednio po pokoju ryskim (kwiecień 1920 – czerwiec 1921) 347 1. Aktywność wojskowa KPRP i jej agend po polskiej stronie frontu 347<br /> 2. Inicjatywy w sferze wojskowej KPRP i jej agend po bolszewickiej stronie frontu 364<br /> 3. Dekompozycja polskich wychodźczych struktur polityczno-wojskowych po pokoju ryskim 399
wydział agitacji w wojsku, rozbudowa oddziałów rewolucyjnych, wchłanianie Polaków przez Armię Czerwoną, szeroki wachlarz demagogicznej roboty bolszewików wobec naszych żołnierzy, w czasie kiedy przez ich ogromny kraj przechodzi burzliwa rewolucja społeczna, zderzenia frontów tradycyjnych z frontami rewolucyjnymi. Jakoś trudno uprawiać agitkę podczas „społecznego huraganu”, ale bolszewia okazji nie odpuszczała (jak widać ze spisu treści) . Na politagitkę dobry każdy czas i każde warunki.
albo z zewnątrz jakaś niewidzialna ręka rewolucji wskazywała bolszewikom kolejne kierunki (jakby uporządkowanych) działań w ramach dywersji ideologicznej.
Literatura: pamiętniki, wspomnienia, powieści, dokumenty wskazują że pierwsze lata rewolucji październikowej to był chaos i dewastacja, a książka wskazuje (spis treści), że ta dywersja w naszym wojsku jakoś tak dobrze zorganizowana. Mieli dobre wzorce pocarskie albo doradztwo zewnętrzne i stąd te działania demagogiczne.
Przepraszamy, zamieszczanie komentarzy jest chwilowo niemożliwe.